ตลาดเจ็ดเสมียนในปัจจุบัน     

 เมื่อไม่นานมานี้ ตลาดเจ็ดเสมียนฟื้นตัวขึ้นมาอีกครั้งหนึ่ง โดยผู้คนจากที่อื่นและคนบางคนที่เจ็ดเสมียนนี้เอง ได้ร่วมมือกันเป็นผู้กระตุ้นขึ้นมา โดยเรียกชื่อตลาดนี้ว่า "ตลาดเจ็ดเสมียน 119 ปี"

       สมบูรณ์ สุรพลพินิจ คุณพ่อของหนูพุก (ยืนหน้าทางขวา) ถ่ายภาพรวมกับพ่อแม่และพี่น้อง ที่บ้านฝั่งตรงข้ามกับโรงสีเจ็ดเสมียน เมื่อเกือบ ๖๐ ปีมาแล้ว ก่อนที่จะย้ายบ้านมาอยู่ที่ตลาดเจ็ดเสมียน

กุ้งกับแม่และพี่อารีย์ ที่บริเวณบ้านปลูกใหม่

     ความภูมิใจกับบ้านหลังแรกในชีวิต ด้วยน้ำพักน้ำแรงของตนเอง กับการทำงานมา 25 ปี แล้วในที่สุดเราก็มีบ้านเป็นของตนเองซะที

ลุงช่าง

     ไม่มีใครในหมู่บ้านแห่งนี้จะไม่รู้จักลุงช่าง เพราะแกทำมาหากินอยู่ในหมู่บ้านมากว่าสิบปีแล้ว

ใส่บาตรพระยามเช้าที่เจ็ดเสมียน

    บทกลอนลำนำใจ ลำนำศิลป์ ถิ่นของเรา นี้ได้เคยลงในเวบบอร์ดของเราซึ่งปิดไปแล้ว จะลบทิ้งไปเสียก็เป็นที่น่าเสียดาย จึงได้ย้ายเอามาลงในนี้อีก ก่อนที่จะมาลงในนี้นั้น มีท่านผู้อ่านได้อ่านไปแล้ว ๑๑๘ ครั้ง  .. สำหรับในตอนนี้ ผู้จินตนาการคือ  palida, พลอยนภัส,  และ นายแก้ว

อาคารสถานีรถไฟเจ็ดเสมียนหลังใหม่ สร้างแทนที่อาคารหลังเก่าที่ถูกรื้อไปแล้ว คล้ายๆของเดิมแต่ทันสมัยสวยตระการตาดี   

หนุ่ย (เมื่อยังเป็นเด็ก นั่งกลาง) และครอบครัวช่วยกันทำผักกาด หลังจากเลิกกิจการร้านทองแล้ว   

   เนื่องจากผมอยู่ห่างไกลจากเจ็ดเสมียนมาก จึงไม่ได้ข่าวของคุณสมบัติ สันติรงค์ยุทธ (หนุ่ย)เลยจนกระทั่งวันนี้เองน้องสาวที่อยู่ที่เจ็ดเสมียนโทรมาบอกว่า "เฮียหนุ่ยตายเสียแล้ว "

บันทึกซึ่งเขียนด้วยลายมือของนายสกล ศรีนาคเอง   

    บันทึกที่นายสกลยื่นให้ผม (ผู้เขียน) นั้น เป็นบันทึกที่ยาวพอสมควร ผมมาอ่านดูแล้วก็มีความวกวน ผมจึงได้เรียบเรียงเสียใหม่ให้อ่านเข้าใจง่ายยิ่งขึ้น  ต่อจากนี้ไปเป็นบันทึกของนายสกล ศรีนาคครับ