ครูแอ๋ว เป็นครูสอนหนังสือโรงเรียนประถมศึกษาแห่งหนึ่งในตำบลท่าราบ อำเภอเมืองราชบุรี ซึ่งมีเขตติดต่อกับตำบลเจ็ดเสมียน อำเภอโพธาราม โรงเรียนนี้สอนตั้งแต่ชั้น อนุบาล ๑ – ป. ๖

 
    ครั้งหนึ่งนานมาแล้วเมื่อผู้เขียนเพิ่งเข้ารับราชการใหม่ๆ ในชั้นจัตวา ( สมัยนั้นมีแต่ชั้นจัตวา ชั้นตรี ชั้นโท ชั้นเอก ซึ่งต่อมาได้เปลี่ยนเป็นระบบซี)  หน่วยงานที่ผู้เขียนเข้าทำงานนี้ มีหน้าที่ตรวจสอบการรับเงินการใช้จ่ายเงินของ หน่วยงานราชการและรัฐวิสาหกิจทุกหน่วยทั่วประเทศ

รั้วของบ้านจัดสรรก็มักจะมีลักษณะอย่างนี้

    บ้านจัดสรรคือบ้านที่สร้างเหมือนๆกัน ถ้าเป็นบ้านเดี่ยวจะใช้กำแพงร่วมกัน ยิ่งถ้าเป็นบ้านที่มีเนื้อที่น้อยเช่น ๔๐ ถึง ๕๐ ตารางวา  เขามักจะสร้างบ้านเกือบเต็มเนื้อที่ ทำให้ตัวบ้านแต่ละหลังดูจะใกล้กันมาก บ้านข้างเคียงมีกิจกรรมอะไร เพื่อนบ้านก็มักจะได้ยินได้ฟังด้วย

แม่ของผู้เขียนในตอนนั้นมีลูกถึง ๓ คนจึงต้องมีคนคอยช่วยดูแล 

      เมื่อตอนที่ฉันยังเล็กฉันมีพี่เลี้ยงมาช่วยดูแลฉัน และดูแลพี่ๆของฉันด้วย เนื่องจากแม่มีลูกหลายคน พี่เลี้ยงคนนี้เป็นลูกพี่ลูกน้องของแม่ชื่อ น้าบุญ

มอเตอร์ไซค์รับจ้างจะเห็นมีอยู่ทั่วไป

     ปัจจุบันนี้จะเห็นว่ามอเตอร์ไซด์รับจ้างมีอยู่ทั่วไปทุกตรอกซอกซอยไม่ว่าในกรุงเทพหรือต่างจังหวัด ที่ราชบุรีก็มีมอเตอร์ไซด์รับจ้างเยอะมาก

ซาเล้งอายุมากแล้ว

   ถ้าท่านเคยอ่านเรื่องที่ผู้เขียนได้เขียนลงในเวบนี้ คงจำกันได้ว่าผู้เขียนเลี้ยงสุนัขไว้หลายตัวคือ การ์ตูน  ขุนตาน และซาเล้ง (ปั๊ก)

สปาเก๊ตตี้หมึกดำ

   เรื่องนี้เกิดขึ้นเมื่อครั้งผู้เขียนทำงานรับราชการที่หน่วยงานของรัฐแห่งหนึ่งในจังหวัดนครปฐม ทุกเช้าผู้เขียนจะเดินทางจากบ้านที่ราชบุรีโดยรถโดยสารประจำทาง(บขส.)ไปลงที่ตลาดโอเดียนนครปฐมเดินผ่านตลาดไปเรื่อยๆ ใช้เวลาประมาณสิบนาทีก็ถึงที่ทำงาน

    นายอุ่นอยากจะเปลี่ยนอาชีพอื่นๆมาเลี้ยงไก่

   “นายอุ่น”ชายร่างเล็กวัย ๖๐ ปีเศษ แกเป็นคนตำบลเจ็ดเสมียนโดยกำเนิด บ้านของนายอุ่นอยู่ที่หมู่ ๑ ที่เรียกเป็นทางการว่า พงสวาย แต่บ้านนายอุ่นแกอยู่ที่ชุมชนย่อยๆของพงสวายอีกทีหนึ่งที่เรียกว่าชุมชนวังลึก