เมื่อฝนมาคราใดใจคิดถึง

 
มองเห็นเมฆตั้งเค้ามาแต่ไกล
ดูทะมึนทั่วไปน่าเกรงขาม
ลมเริ่มพัดอย่างแรงฟ้าคำราม  
ทั่วเขตคามฝนตกใหญ่ให้ร้อนคลาย

 อากาศร้อนดูมลายไปหมดสิ้น 
ทั่วแผ่นดินชุ่มฉ่ำด้วยน้ำฝน
กบเขียดร้องเซ็งแซ่ทั้งตำบล
ฟ้าที่หม่นเริ่มสว่างอย่างชื่นบาน
 
เมื่อฝนมาคราใดใจคิดถึง 
ซึ่งครั้งหนึ่งเป็นเด็กสนุกสนาน
ชวนกันเล่นน้ำฝนแสนสำราญ      
เจ็ดเหมียนนั้นถิ่นเก่าเราอยู่มา
 
ยังจำได้ความสุขในตอนนั้น 
วิ่งเล่นกันกลางฝนที่ตกหนา
แสนชื่นฉ่ำแม้เป็นหวัดไม่นำพา   
เล่นจนกว่าแม่ถือไม้คอยไล่ตี  
 
ครั้นเวลาล่วงไปหลายปีผ่าน 
ปัจจุบันได้แต่คิดไม่อาจหนี
จากอดีตที่ผ่านมาแม้หลายปี        
ด้วยวันนี้ผู้ชราอยู่เดียวดาย
 
คนรอบข้างต่างเลยลับดับชีวิต
ไม่เหลือมิตรชิดใกล้น่าใจหาย
ต้องอยู่กับความหลังทั้งใจกาย
ก่อนวางวายไปด้วยกฎแห่งกรรม.. 

 

            
 
อ.ปลาทอง

บทความล่าสุด

จำนวนผู้เยี่ยมชม

วันนี้159
เมื่อวานนี้299
สัปดาห์นี้1573
เดือนนี้2012
ทั้งหมด1406032

ผู้เยี่ยมชมในขณะนี้

1
Online