Total number of hits on all images: 641,278
คนเจ็ดเสมียนพบกัน ภาพที่ ๕๖๒
Image information
ภาพนี้ได้มาจากงานคนเจ็ดเสมียนพบกัน เมื่อวันที่ ๕ เมษายน ๒๕๕๒ คนเจ็ดเสมียนที่ได้มาในงานนี้ได้พบปะกับเพื่อนฝูงที่จากกันไป บางคนไม่ได้พบกันมานานแล้วเมื่อมาพบกันก็นั่งคุยกันถึงความหลังครั้งเมื่อยังอยู่ที่เจ็ดเสมียนนี้ สนุกเฮฮากันเป็นกลุ่มๆ
อย่าว่าแต่คนที่ได้จากกันไปนานๆแล้วมานั่งคุยกันเลยครับ คนที่อยู่เจ็ดเสมียนเวลานี้ก็มานั่งคุย นั่งปรึกษาหารือกัน แต่จะคุยกันเรื่องอะไรนั้นพวกเราเป็นเด็กเป็นเล็กอย่าไปรู้เรื่องของเขาเลยดีกว่า
อย่างเช่นในรูปนี้ก็นั่งคุยกันอย่างสนิทสนม คนทางซ้ายมือนั้นไม่มีใครในเจ็ดเสมียนจะไม่รู้จัก แต่ถ้าหากลืมๆไปนึกไม่ออกบอกให้ก็ได้ครับ คนนี้คือ “ซือเจ๊ ตังกวย “ ผู้ก่อตั้งหัวใชโป๊ “แม่ตังกวย” ไงล่ะครับ
ตามประวัติที่ผมเคยได้ยินมากับตัวผมเองนั้น ซือเจ๊แกเป็นนักต่อสู้ชีวิตอย่างฉกาจฉกรรจ์มาตั้งแต่เด็กๆแน่ะครับ เรียกว่าสู้ยิบตาเพราะความยากจนนะครับ แต่ผลลัพธ์ที่ได้ ในเวลานี้ เจ๊แกมีความเป็นอยู่ มีความสุขอยู่กับลูกๆหลานๆเป็นความภูมิใจในบั้นปลายของชีวิตครับ
ปัจจุบันนี้เจ๊กวยเป็นคนมีดีกรีสูงจัดคนหนึ่งแหละครับ เอาง่ายๆสักอย่างหนึ่งในหลายๆอย่างก็แล้วกัน เจ๊กวยแกได้รับเลือกเป็นแม่ดีเด่นแห่งชาติ เมื่อปี พ.ศ.๒๕๔๑ อย่างนี้อย่างเดียวก็เหลือกินแล้ว คะแนนเต็มร้อย แต่จริงๆแล้วยังได้รับรางวัลอื่นๆอีกจิปาถะ จารนัยไม่หมด
อีกคนหนึ่งที่อยู่ทางขวามือนั้น ใครๆในเจ็ดเสมียนก็รู้จักอีกนั่นแหละ อาเจ๊ใหญ่ ของพวกผมไงครับ ใครๆเรียกแกว่า เจ๊ติ๋ว หรือคุณอำนวย แววทอง เจ้าของและผู้จัดการ บริษัทหัวใช้โป๊ แม่กิมฮวย เชลชวนชิม
เจ๊ติ๋วคนนี้เป็นพี่สาวของเพื่อนผมเอง คือคุณสุรพงษ์ แววทอง (โห้) เสี่ยใหญ่อู่ซ่อมรถยนต์และโรงกลึงที่ราชบุรี เจ๊ติ๋วคนนี้ไม่เป็นคนพูดมากครับ แกพูดเสียงเบาๆ เป็นคนใจบุญสุนทานชอบช่วยเหลือผู้อื่นที่ตกทุกข์ได้ยาก อย่างเช่นเมื่อวันคนเจ็ดเสมียนพบกันนี้ก็มีการเรี่ยไรเงินได้เงินจำนวนหนึ่ง (หมื่นกว่าบาท) เพื่อช่วยเหลือคุณเซี้ยม (เด็กเจ็ดเสมียนรุ่นเดียวกับผม) ซึ่งได้ย้ายถิ่นฐานไปอยู่ที่อำเภอปราณบุรี และกำลังตกทุกข์ได้ยากอยู่
เมื่อวันไปมอบเงินนั้นอาเจ๊ของเรานี่แหละ ได้พาน้องๆไปมอบเงินให้คุณเซี้ยมถึงที่ทีเดียว แล้วยังแถมเพิ่มเงินส่วนตัวให้อีก หลายพันบาทด้วย โมทนาสาธุด้วยจริงๆ (หาอ่านเรื่องนี้ในเวบบอร์ดครับ)
เมื่อผมเข้ามาเที่ยวที่เจ็ดเสมียนเจ๊ติ๋ว แกเอ่ยปากชวนให้ผมอยู่ค้างที่บ้าน (ร้านแม่กิมฮวย) ผมก็บอกว่ายังขับรถกลับไปบ้านที่สามชุก สุพรรณบุรีไหวครับเจ๊ แต่ถ้าผมแก่ลงไปกว่านี้ขับรถไม่ค่อยไหวแล้ว ผมจะมาอาศัยบ้านเจ๊แน่นอนครับผม......
นายแก้ว บรรยาย/ถ่ายภาพ
แสดงความคิดเห็นได้ข้างล่างครับ
Comments for this image
เห็นภาคธุรกิจ- องเจ็ดเสมียน- ามัคคีกันก็สบ- ายใจ เห็นว่าภาคปกค- องและการเมือ- ระดับเทศบาลซึ- ่งเป็นลูกๆหลา- ๆคนเก่าเจ็ดเ- มียนทั้งนั้นไ- ม่ปรองดองกันก- ไม่สบายใจ