เด็กวัด ๑ (อยากเป็นเด็กวัด)
ผู้เขียนคนเดียวที่อยากไปเป็นเด็กวัด น้องๆของผู้เขียนไม่ได้เป็นด้วย
เมื่อผมและเพื่อนที่เป็นเด็กตลาดด้วยกัน อายุก็รุ่นราวคราวเดียวกัน คืออายุได้ประมาณ ๑๒ ขวบเศษๆ เรียนหนังสืออยู่ชั้นมัธยมปีที่ ๒ หรือเมื่อพ.ศ. ๒๔๙๘ นั้น มีความคิดที่อยากจะไปเป็นเด็กวัดชั่วคราว เหมือนหลายๆครั้งที่ผ่านมา
เทวดาส่งมาให้
ป้าม่อม ที่เกิดเหตุการณ์อายุน้อยกว่านี้มาก
ทุกคนที่เดินตามกันมาเป็นแถวนั้น ส่วนใหญ่จะรู้จักบ้านป้าม่อมกันดีแล้ว ป้าม่อมเดินคู่กับแม่ของผม นำหน้าอย่างรีบร้อน ผมกับนายสาธร และเด็กตลาดอีกหลายคน ก็เดินตามเขามาด้วยแต่อยู่ทางท้ายๆ ได้ยินพวกผู้ใหญ่ที่เดินข้างหน้า พูดคุยกันลั่นตลอดทาง
เรื่องเกิดขึ้นที่บ้านป้าม่อม
งานบวชนายแดง (ชูชาติ เทพหัส) บุตรชายของป้าม่อม เมื่อกว่า ๔๐ ปีมาแล้ว ผู้ที่มาช่วยงานโดยเฉพาะที่อยู่ภายในโบสถ์นี้ เป็นคนในตลาดเจ็ดเสมียนทั้งนั้น และคิดว่าเรื่องที่เกิดที่บ้านป้าม่อมในครั้งนั้น คงจะรู้กันหมดทุกคน มีใครกันบ้างจะไปอธิบายในอัลบั้มภาพเก่าในอดีต (ภาพประกอบ คุณชูชาติ เทพหัส ให้ขอยืมมา)
วิกเจ็ดเสมียนในอดีต ๓
คุณสาธร วงษ์วานิช บุตรชายคนหนึ่งของนายวิรัช เจ้าของวิกเจ็ดเสมียนในอดีต (ภาพปัจจุบัน)
เมื่อนายวิรัช ได้ทำพิธียกเสาเอกขึ้นเรียบร้อยแล้ว นายช่างจำปา ผู้รับเหมาในการสร้างวิกของนายวิรัช ก็เริ่มดำเนินงานทันที โดยในเช้าวันรุ่งขึ้นนายจำปาพร้อมด้วยคนงานเกือบ ๒๐ คนก็มาพร้อมเพรียงกันที่สถานที่จะสร้างวิกเจ็ดเสมียนนี้
วิกเจ็ดเสมียนในอดีต ๒
นายวิรัช วงษ์วานิช (ยืนกลาง) เป็นผู้สร้างวิกเจ็ดเสมียน และเป็นเจ้าของ
เมื่อวัสดุที่ใช้ในการก่อสร้างมากองไว้พร้อมแล้ว นายจำปาและลูกน้องจึงตีผังขุดหลุม และยกเสาเอกขึ้นเรียบร้อยดังได้กล่าวไว้ในตอนแรกแล้ว