บ้านไร่ริมคลอง (ตอนพิเศษ)
แม่ของฉันพร้อมด้วยลูกทั้ง ๔ คน ถ่ายที่ท่าน้ำตลาดเจ็ดเสมียนเมื่อ เกือบ ๔๐ ปีมาแล้ว
เมื่อประมาณยี่สิบกว่าปีที่ผ่านมา ฉันได้ซื้อที่ไว้แปลงหนึ่งที่ริมคลองชลประทานเจ็ดเสมียน จากเจ้าของเดิมซึ่งเป็นคนเจ็ดเสมียนเหมือนกับฉัน และเรียกที่แปลงนี้ว่า “ไร่เจ็ดเสมียน” (ถ้ายังไม่เคยรู้เรื่องนี้เข้าไปอ่านที่มาที่ไปของเรื่องนี้เสียก่อน คลิ๊ก)
ภาพในอดีต ๔ (ละครร้อง )
ภาพของคนเจ็ดเสมียนภาพนี้มีอายุนานถึง ๗๒ ปีแล้ว ตัวจริงยังอยู่ที่ คุณบรรจง งามรัตนกุล
ภาพในอดีตภาพนี้ ผมเข้าใจว่าคงจะมีต้นฉบับของภาพ เพียงใบเดียวเท่านั้น และในเวลานี้ ผู้ที่ครอบครองต้นฉบับที่แท้จริงนั้น ก็คือเจ๊แอ๊ว แห่งโรงน้ำปลาเจ็ดเสมียน
รำโทน
ภาพจาก www.chaiwbi.com/
นายแก้วเกริ่นนำ
เรื่องนี้เป็นอีกเรื่องหนึ่ง ที่น่าสนใจ น่าอ่าน น่าศึกษามาก เพราะเป็นเรื่องเหตุการณ์ในสมัย เมื่อเกือบ ๗๐ ปีมาแล้ว จากเรื่อง และเหตุการณ์จริงๆ ที่บิดาของผม คือนายหิรัญ สุวรรณมัจฉา ได้บันทึกไว้ ลองติดตามอ่านดูครับ
ด้วยความรักและห่วงใย
เรื่องที่ฉันจะเล่าต่อไปนี้ เป็นเรื่องที่ แม้เวลาจะผ่านไปนาน เกือบยี่สิบปีแล้ว แต่ฉันก็ยังจำได้ และมักจะมาย้อนคิดว่า เป็นไปได้อย่างไร หรือเป็นเหตุบังเอิญกันแน่ เรื่องมีอยู่ว่า
ละม่อม เทพหัส ๕ (มันมาแล้ว)
ผมผ่านประตูใหญ่ของโรงสี เข้ามาในบริเวณบ้านป้าม่อม ก็เป็นเวลา ๕ โมงเย็นพอดี เห็นป้าม่อมแกกำลังยืนง่วน กับการทำปูนของแก ที่ตรงโอ่งมังกรเก่าๆ ที่เรียงกันเป็นตับ