เขาคือใคร อยู่ที่ไหนในปัจจุบัน และข่าวล่าสุด

 

เด็กชายหญิงทั้ง ๑๐ คนนี้ เป็นเด็กตลาดเจ็ดเสมียนในอดีต เขาเป็นใคร

    มีผู้ที่สนใจในภาพนี้ได้ถามเข้ามาหลายคนว่า เด็กๆทั้ง ๑๐ คนนี้ ปัจจุบันนี้เป็นอย่างไรกันบ้าง ผมก็พอจะทราบบ้างแต่จะไม่ละเอียดนักนะครับ จะเอาที่รู้ก็แล้วกัน     แถวล่างจากซ้าย เขาคือเด็กชายแก้ว (เก้ว) สุวรรณมัจฉาครับ เป็นเด็กเจ็ดเสมียนที่มีเพื่อนร่วมรุ่นมากมาย ตั้งแต่เด็กตลอดมาถึงปัจจุบันนี้ไม่เคยรับราชการเลย เพราะว่าไม่มีดีกรีอะไรจะไปสมัครทำราชการ ก็เลยรับจ้างทำงานทั่วๆไปตลอดมา เอาชีวิตรอดมาได้จนปัจจุบันนี้ก็เป็นบุญแล้ว

   ปัจจุบันไม่ได้อยู่ที่เจ็ดเสมียนไปอยู่ต่างจังหวัดกับลูกชายคนโตมาหลายปีแล้ว สุขภาพก็เหมือนๆคนที่อายุมากแล้วทั่วไป สำหรับเพื่อนๆที่เคยเป็นเด็กที่เจ็ดเสมียนด้วยกันก็ยังติดต่อกันอยู่ และได้พบกันบ้างเป็นบางครั้ง

   คนที่ ๒ จากทางซ้าย เด็กชายณรงค์ (ต๋อย)ชาญชาติณรงค์ เป็นเด็กรุ่นเดียวกับเด็กชายแก้ว เรียนหนังสือที่โรงเรียนวัดเจ็ดเสมียน กับเพื่อนๆรุ่นเดียวด้วยกันมา เป็นเด็กแข็งแกร่ง

   เมื่ออายุได้ประมาณ๑๐ กว่าขวบ (เดาเอานะครับ)เด็กชายณรงค์เกิดไม่สบายขึ้นมาและได้เสียชีวิตไปตั้งแต่ยังเด็กๆ เป็นที่น่าเสียดายยิ่งนัก เด็กชายณรงค์เป็นบุตรชายคนโตของ นายชวลิต (เฮียไล้)นางกิ๊ต แห่งตลาดเจ็ดเสมียนและเป็นหลานแท้ๆของ แป๊ะอู๋ ที่ขายกาแฟโบราณครับผม

   คนที่ ๓ จากทางซ้าย เด็กชายหนุ่ย (สมบัติ สันติรงค์ยุทธ์) บุตรชายคนหนึ่งของนายซุ่ย ร้านทอง เป็นเด็กตลาดเจ็ดเสมียนรุ่นน้องของเด็กชายแก้ว  แต่ก็ชอบมาเล่นกับรุ่นพี่ๆทั้งหลาย เด็กชายหนุ่ยเป็นเด็กแข็งแรง เวลาเล่นเกมส์ต่างๆ

   ถ้ามีการแบ่งข้าง เช่น ตี่จับ ชักกะเย่อ เตะฟุตบอล หรือเล่นไม้หึ่ม  จะมีการแบ่งข้างโดยวิธีการจับฉลากเอา ถ้าฝ่ายใดบังเอิญได้ เด็กชายหนุ่ย ไปอยู่ด้วยก็นับว่าจะชนะเกมส์นี้ไปแล้ว ๖๐ เปอร์เซ็นต์ เพราะว่าเด็กชายหนุ่ยเป็นคนอึด แข็งแรง เอาจริงเอาจัง

   ปัจจุบันนี้เด็กชายหนุ่ยไปตั้งหลักปักฐานอยู่ที่ใกล้โรงพยาบาล เจ็ดเสมียน ประกอบอาชีพขายของกินของใช้เล็กๆน้อย มีอยู่มีกินกับครอบครัวอย่างสุขสบายแล้วครับ.

   คนที่ ๔ แถวล่างจากทางซ้าย เด็กชายแอด คนนี้เป็นบุตรของป้าฮวยเป็นน้องชายของนายโห้ ที่เป็นเด็กเจ็ดเสมียนรุ่นเดียวกับนายแก้ว เด็กชายแอดนี้ ตั้งแต่เด็กๆจนถึงปัจจุบันนี้ ก็ยังอยู่ที่เจ็ดเสมียน โดยอยู่กับคุณอำนวย แววทอง ซึ่งเป็นพี่สาวและเป็นเจ้าของผู้จัดการ ร้านผักกาดหวานแม่กิมฮวย เชลล์ชวนชิม

   เมื่อวันที่ ๕ เมษายน ๒๕๕๒ ซึ่งเป็นวันคนเจ็ดเสมียนพบกัน ผู้เขียนก็ยังได้พบพูดคุยกับนายแอด สุขภาพส่วนใหญ่ยังดี แต่วันที่พบนั้นเวลาที่แกเดินไม่ทราบว่าเป็นอะไรจึงต้องใช้ไม้ค้ำยันด้วย

   คนที่ ๕ แถวล่างจากซ้าย(คนสุดท้าย) คนนี้จะว่าไปก็เป็นคนที่ใครในเจ็ดเสมียนคงรู้จัก เขาคือเด็กชายศักดา วงศ์ยะรา บุตรชายของกำนันโกวิท กำนันคนดังแห่งตำบลเจ็ดเสมียนนั่นเอง ประวัติของเขาถ้าจะให้ละเอียดผู้บรรยายอยากจะให้ เข้าไปดูเรื่องของเขาได้เลย เพราะนายแก้วได้เขียนไว้แล้ว ค่อนข้างจะละเอียดพอสมควรครับ เปิดดู ศักดา วงศ์ยะรา คลิกที่นี่

  แถวบนจากซ้าย คือคนที่นั่งริมซ้ายสุดนั้น คือเด็กชายอโณทัย (โล) ไทยสวัสดิ์ เพื่อนรุ่นเดียวกับเด็กชายแก้ว อีกคนหนึ่ง เป็นบุตรชายของป้าฮุ้น เป็นศิษย์เก่าของโรงเรียนมัธยมวัดสนามชัย น่าจะเรียนอยู่ชั้นใกล้เคียงกับ ท่านนายพลเรือตรี ประยงค์ เกสร ซึ่งเป็นเพื่อนรุ่นเดียวกัน

   เด็กชายอโณทัย เรียนจบจากโรงเรียนมัธยมวัดสนามชัยแล้ว ก็เข้ากรุงเทพฯเรียนต่อที่โรงเรียนช่างก่อสร้างอุเทนถวาย (ชื่อเมื่อสมัยก่อน) จบแล้วก็เข้ารับราชการที่ กรมทางหลวง ก่อนจะเกษียณอายุราชการ ก็ผ่านตำแหน่งต่างๆที่สำคัญมามากมาย ปัจจุบันนี้ไปตั้งหลักปักฐานอยู่ที่ อ.หาดใหญ่ จ.สงขลา ได้ข่าวว่าเคยกลับมาเที่ยวและมาเยี่ยมญาติพี่น้องที่เจ็ดเสมียนบ้างเหมือนกัน

  คนถัดมาอีก ๒ คนนั้นเป็นเด็กหญิงตัวเล็กๆ คือเด็กหญิงอารีย์ สุวรรณมัจฉา และเด็กหญิงปราณี สุวรรณมัจฉา เป็นน้องสาวของเด็กชายแก้วทั้งสองคน

   สำหรับเด็กหญิงอารีย์นั้น ประวัติ ชีวิตของเขา ถ้าท่านสนใจก็เข้าไปดูกันได้ ซึ่งนายแก้วได้เขียนไว้อย่างละเอียดแล้ว ส่วนเด็กหญิงปราณีนั้น เรียนสำเร็จที่โรงเรียนฝึกหัดครู สวนดุสิต กทม.แล้ว ก็มีอาชีพเป็นครูมาโดยตลอด ปัจจุบันนี้พักอยู่ที่บ้านหน้าเขาวังราชบุรี (ดูเรื่องของ อารีย์ สุวรรณมัจฉา)

   ต่อมาคนที่นั่งติดกับเสา คือเด็กชายสาธร วงษ์วานิช เป็นบุตรของนายวิรัช วงษ์วานิช ที่เป็นเจ้าของวิกเจ็ดเสมียนในอดีต และเป็นผู้ริเริ่มบุกเบิกอะไรหลายๆอย่างของเจ็ดเสมียน 

   เด็กชายสาธร เรียนจบชั้นสามัญจากโรงเรียนในอำเภอโพธารามแล้ว ก็เข้าไปเรียนต่อที่โรงเรียนชุมพลทหารเรือ สัตหีบ ที่ไปเรียนไกลถึงขนาดนี้ก็เพราะว่าอยากเป็นทหารเรือนั่นเอง เขาว่าเครื่องแบบมันโก้ดี

   เมื่อมีอายุมากขึ้นจึงได้ลาออกจากอาชีพทหาร มาทำกิจการส่วนตัว ปัจจุบันนี้อยู่ในกทม. แต่ได้กลับมาที่เจ็ดเสมียนบ่อยๆ เพราะว่ายังมีญาติพี่น้องอีกมาที่ยังอยู่ที่เจ็ดเสมียนนี้

   คนสุดท้ายที่ยืนติดกับเสา นี่คือเด็กชายระฆัง สุวรรณมัจฉา คนนี้ก็เป็นน้องชายของเด็กชายแก้ว เกิดที่เจ็ดเสมียนเหมือนกับทุกๆคนที่กล่าวมาแล้ว  

  เมื่อเรียนจบที่โรงเรียนมัธยมวัดสนามชัยแล้ว ก็สมัครเข้าเรียนที่โรงเรียนนายสิบเหล่าทหารช่างที่ราชบุรี จนสำเร็จแล้วได้ติดยศเป็น สิบเอก ต่อมาก็ได้ติดยศเป็น จ่าสิบเอกตามลำดับ

   จ่าระฆังมีชีวิตที่อาภัพในเรื่องครอบครัว คงเป็นเวรกรรมที่ทำมาจากชาติปางก่อน ทำให้เขาดื่มเหล้ามาก ในที่สุดก็นอนเสียชีวิตอยู่คนเดียวอย่างโดดเดี่ยว ในกระท่อมเล็กๆ ริมถนนสายหนองบางงู เมื่อ พ.ศ.๒๕๓๖ เมื่อเขาเสียชีวิตนั้นอายุของเขาเพิ่งจะเกิน ๔๐ ปีไม่เท่าไรนัก  ถ้าท่านสนใจอยากจะทราบรายละเอียด ก็เปิดดู (ระฆัง สุวรรณมัจฉา) คลิกที่นี่

  นี่เป็นเรื่องคร่าวๆที่ผู้เขียนพอจะเล่าให้ท่านได้ทราบได้ ในโอกาสหน้าจะมาเสนอในเรื่องของภาพในอดีต ต่อไปครับ

สมบัติ สันติรงค์ยุทธ (หนุ่ย) ถ่ายภาพร่วมกับนายแก้ว เมื่อวันที่ได้พบกันที่หน้าร้านของนายหนุ่ย ใกล้โรงพยาบาลเจ็ดเสมียน เมื่อวันที่ ๓๐ พฤษภาคม ๒๕๕๓ เวลา ๑๓.๐๘ น.

   หมายเหตุของผู้เขียน มีข่าวด่วนที่จะเรียนให้ท่านได้ทราบว่านาย หนุ่ย (สมบัติ สันติรงค์ยุทธ์) ได้เสียชีวิตเสียแล้วอย่างกระทันหัน และได้ทำการฌาปนกิจศพที่วัดเจ็ดเจ็ดเสมียน ต่อมาได้ทำการเผาไปแล้ว เมื่อวันที่ ๓๑ กรกฎาคม พ.ศ.๒๕๕๓ เวลา ๑๖.๐๐ น.

   จากข่าวที่ให้มาบอกว่า นายหนุ่ยก่อนที่จะเสียชีวิตมีโรคประจำตัวอยู่หลายโรค น่าจะมีโรคหัวใจรวมอยู่ด้วย จึงได้หมดสติอย่างกระทันหันและหัวใจวาย เสียชีวิตขณะที่ญาตินำส่งโรงพยาบาล มีอายุประมาณ ๖๐ ปีเศษ นายหนุ่ยเป็นเด็กตลาดเจ็ดเสมียนรุ่นเดียวกับ ระฆัง สุวรรณมัจฉา ดังที่ผู้เขียนได้กล่าวมาแล้ว   

เขียนโดยนายขำ สมถะ ๑ สิงหาคม ๒๕๕๓

บทความล่าสุด

จำนวนผู้เยี่ยมชม

วันนี้128
เมื่อวานนี้369
สัปดาห์นี้497
เดือนนี้4400
ทั้งหมด1323734

ผู้เยี่ยมชมในขณะนี้

1
Online