เที่ยวมาเลเซีย ๒ กัวลาลัมเปอร์
ก่อนที่ท่านจะเริ่มอ่านในตอนนี้ ถ้าจะให้รู้เรื่องยิ่งขึ้นกรุณากลับไปอ่านในตอน ๑ "มะละกา" ก่อนนะครับ
ตึกแฝดที่มีชื่อเสียงของมาเลเซีย ในมุมหนึ่ง
การเดินทางจากมะละกาเพื่อเข้าเมืองกัวลาลัมเปอร์ ผมใช้บริการรถบัสซึ่งจะไปจอดที่สถานี KL Sentral แต่เมื่อถึง KL Sentral ตามที่คนขับรถบัสบอก
ผมรู้สึกว่าทำไมหน้าตาช่างไม่เหมือนกับที่ดูในตำราเลย การเดินทางจากสถานี KL เข้าเมือง ผมนั่งรถเมล์ Rapid Car ค่าโดยสารคนละ 2 RM แต่ก่อนอื่นผมจะต้องหาเส้นทางเข้าที่พัก Berjaya Time Square Hotel เสียก่อนผมตัดสินใจถามทางจากเจ้าหน้าที่บริเวณนั้น ได้ความว่า ให้ขึ้นรถเมล์ Rapid อะไรซักอย่างไป เค้าก็ชี้ทางให้ เอ่อ..!! ชาวมาเลย์ไม่นิยมใช้นิ้วชี้เพื่อชี้บอกทางนะครับ เค้าจะใช้นิ้วโป้งชี้แทน
พวกเราขึ้นรถมาลงที่ Puduraya (ในตำราก็ให้ต่อรถที่นี่ล่ะ) แต่ทีนี้จะไปทางไหนล่ะ ในเมื่อไม่เคยมา ยืนเก้ๆ กังๆ ซักพักตัดสินใจเดินย้อนกลับไป นั่นๆ เจอแล้ว ทางไปรถไฟฟ้า แต่มันยังไม่ใช่ โมโนเรล ที่ต้องการ เพราะว่าตามคู่มือเขาบอกว่าโรงแรมที่เราจะเข้าพักต้องนั่ง โมโนเรล เท่านั้น เพื่อจะได้ลงที่ห้างซึ่งโรงแรมจะอยู่ในห้างด้วย เราต้องไปต่อรถอีก 1 ต่อจึงถึงสถานีรถไฟฟ้ารางเดียวหรือโมโนเรล
รถไฟฟ้ารางเดี่ยว MONORAIL
รถไฟฟ้ารางเดี่ยว กำลังเข้าจอดที่สถานี
ผมขอข้ามขั้นตอนไปบ้างละกันนะครับ อธิบายละเอียดไป เดี๋ยวพี่ๆ เพื่อนๆ ที่เคยไปมาแล้วจะเบื่อซะเปล่าๆ พอต่อรถไฟฟ้ารางเดี่ยวหรือโมโนเรลที่เรารู้จักกันดีตามสวนสนุก เราก็ไปลงที่สถานี IMBI แล้วเดินเข้าไปในห้างที่ใหญ่มาก ลักษณะเหมือนมาบุญครองบ้านเราอย่างนั้นแหละ เราต้องเดินลงไปชั้นล่างเพื่อเข้าโรงแรม
ภายในห้างที่มีโรงแรมอยู่ด้วยกัน
ติดต่อที่พักเสร็จ เราได้คีย์การ์ดอย่างหรูเพื่อเปิดลิฟท์ไปชั้นที่เราพัก หลังจากพักผ่อนตามสะดวกซักพักใหญ่ ผมก็ขอตัว แยกตัวจากป้า แม่ แล้วก็ บีบี ไปสำรวจเส้นทางให้ เพื่อที่ว่าเวลาพาไปเที่ยวตึกแฝด จะได้ไม่ต้องเหนื่อยกันมาก (แต่ขอบอกว่างานนี้ผมเหนื่อยยังไม่ที่สุดนะครับ ต้องตามต่อไปว่าไปไหนเหนื่อยสุด)
หลังจากที่ศึกษาเส้นทางอีกครั้งจากแผนที่ที่ได้มา เจอแล้วตึกแฝด หอคอย KL ทาวเวอร์ อยู่ใกล้ๆ นี่เอง อาศัยเจ้าโมโนเรลนี่ล่ะในการเดินทางภายในตัวเมือง สะดวกและประหยัดที่สุด ไปลงที่สถานีบูกิต นานะ ซึ่งจะเลยสถานี บูกิต บินตัง แหล่งช็อปของสาวๆ ไปเพียง 2 สถานี แรกๆก็งงครับ ผมเดินหาเจ้าหอคอย KL Tower ไม่เจอจริงๆ ทั้งๆ ที่มันก็อยู่ตรงหน้านี่ล่ะ อ่านจากแผนที่ก็ยังงง
KL Tower
ผมถามทางจากคนแถวนั้น ซึ่งไม่พูดภาษาอังกฤษ ยิ่งงง ไปกันใหญ่ แต่ไม่เป็นไร ไหนๆ ก็ไหนๆ ล่ะ เดินมันไปเรื่อยๆ ละกัน ยิ่งเดินเหมือนยิ่งห่าง จึงตัดสินใจเดินย้อนกลับไปที่เดิม แล้วย้อนทางไปถามตำรวจ ถึงบางอ้อซะที กว่าจะหาเจอ หลังจากนั้นก็เดินต่อไปครับ ไปตึกแฝดกันดีกว่า
ผมเดินย้อนทางออกมาจาก KL Tower ตรงข้ามไฟแดงไปเรื่อยๆ ก็จะเจอครับ ตึกแฝด (Petronas Twin Tower) มองจากตรงไหนก็เห็น ตื่นเต้นชะมัด นี่เหรอ ตึกแฝดในตำนาน หลังจากที่ถ่ายภาพได้พอสมควร ก็ไปเดินตากแอร์เล่นในตึกพักหนึ่งแล้วจึงกลับที่พัก
ตึกแฝด (Petronas Twin Tower)
ภายในตึกแฝด
เล่าถึงภายในที่พักกันบ้างดีกว่าครับ เนื่องมาจากว่ามันเป็นห้างด้วยแล้วก็ใหญ่มาก ที่สำคัญมีสวนสนุกด้วยล่ะ ชอบตรงนี้แหละ มีรถไฟเหาะที่วิ่งอยู่ภายในห้าง เค้าบอกว่าระดับความตื่นเต้นอยู่ที่เลเวล 5-8 เชียวครับ ภายในบริเวณโรงแรมส่วนที่เป็นห้างมันช่างใหญ่โตอะไรเช่นนี้ เดินยังงัยก็ไม่ทั่วซะที
สวนสนุกภายในห้าง
อ้อ..กำหนดการเดินทางของผมคือ ไปมาเลเซีย 4-8 กรกฎาคม นะครับ วันที่ 4-5 อยู่มะละกา ช่วงบ่ายของวันที่ 5 จนถึงวันที่ 7 สายๆ อยู่ในกัวลาลัมเปอร์ แล้วพอบ่ายวันที่ 7 ก็ขึ้นคาเมร่อน ไฮด์แลนด์ พักหนึ่งคืน พอวันที่ 8 ก็ลงมาในเมืองกัวลาลัมเปอร์เพื่อกลับกรุงเทพ
แต่ปัญหามันเกิดขึ้นเพราะว่า การเดินทางไปคาเมร่อน ไฮด์แลนด์ ไม่ได้มีความสะดวกเลย ถ้าจะนั่งแท๊กซี่ไป เที่ยวเดียว Taxi คิด 4 พันบาท เลยตัดสินใจกันว่า ทิ้งห้องที่จองไว้และได้จ่ายเงินแล้วไปดีกว่า แล้วหาที่พักในกัวลาลัมเปอร์เพื่อเที่ยวต่อนี่ล่ะ ไปได้ที่พักเป็นโรงแรมเล็กๆอยู่ติดกับสถานีรถไฟฟ้ารางเดี่ยว Raja Chulan ลงจากสถานีก็เจอที่พักเลย พอนอนได้ครับ
เนื่องจากในวันที่ 7 กรกฎาคม เราไม่ได้ไปคาเมร่อน ไฮด์แลนด์ ผมก็เลยพาป้า แม่ สุธิดาและน้อง บีบี ไปเที่ยวกันครับ แต่โชคไม่ดีนิดหน่อย ฝนตกค่อนข้างแรง ทีแรกว่าจะนั่งรถบัสไปเกนติ้ง แต่พอไปถึงที่ KL Sentral (สถานีขนส่ง)ปรากฏว่า รถบัสไปเกนติ้งเที่ยวต่อไปจะออกตอน 4 โมงเย็น (ขณะเดินทางไปท่ารถ เพิ่งจะเที่ยงเองครับ รถก็เต็มซะแล้ว) ผมเลยต้องเปลี่ยนแผน พาคณะของผมไปตึกแฝดเลยดีกว่า
พวกเรานั่งเจ้าโมโนเรลหรือรถไฟรางเดี่ยวมาลงที่สถานีบูกิต นานะ แล้วเดินไปอีกหน่อยเพื่อขึ้นรถไฟฟ้าใต้ดินไร้คนขับ LRT ไปลงในตึกแฝดเลย สะดวกมากเลยครับ
ทางเดินไปสถานีรถไฟฟ้าใต้ดิน
รถไฟฟ้าใต้ดิน
มาถึงบทส่งท้ายแล้วนะครับ ขอบคุณที่ติดตามอ่าน อ้อ..เกือบลืมไป อาหารขึ้นชื่อที่ไม่ควรพลาดของที่นี่นะครับคือ Nasi Lemak กับ Laksa ลองหาชิมดู มันก็อร่อยดีนะ พอวันรุ่งขึ้นตอนบ่ายพวกเราก็เดินทางจากที่พักไปยังสนามบิน LCCT และเดินทางกลับประเทศไทยโดยสวัสดิภาพ.
ขอกระโดดไว้เป็นที่ระลึกหน่อย
แล้วพบกันใหม่นะครับ สวัสดีครับ.
ลุงจำรัส เล่าเรื่อง / ถ่ายภาพ
ข้อมูลของ "ลุงจำรัส" ผู้เขียนเรื่องนี้
เป็นคนเจ็ดเสมียนโดยกำเนิดแท้ๆทีเดียว เป็นหลานคนหนึ่งของครูหิรัญ สุวรรณมัจฉา คนเก่าแก่ของตลาดเจ็ดเสมียน เมื่อเป็นเด็กๆอยู่กับพ่อแม่และยายในห้องแถวตลาดเจ็ดเสมียน จนกระทั่งเรียนจบชั้นประถมปีที่ ๔ จากเจ็ดเสมียนแล้ว ได้ไปอยู่ที่กรุงเทพฯกับป้าของเขา และเรียนหนังสือจนจบปริญาตรี จึงได้เข้ารับราชการ ต่อมาได้เรียนต่อจนจบปริญญาโท ที่มหาวิทยาลัยรามคำแหง ในสาขาสื่อสารมวลชน และยังรับราชการอยู่จนปัจจุบันนี้.