เจ็ดเสมียนวันนี้ท้องฟ้า หม่นมัว
แว่วๆเสียงกู่ก้อง ฟ้าสาง
ดุเหว่าเรียกหานาง พี่ไห้
น้องเหินห่างพี่ตรม น้องไม่ รู้นา
เจ็ดเสมียนวันนี้ ท้องฟ้า หม่นมัว
โอ้สายฝนสร่างแล้ว นวลเอย
ลมเริ่มพัดรำเพย ผ่านแล้ว
หนาวหนาวพี่คำนึง ถึงน้อง นางเอย
เนื้อห่ม พี่จำได้ ว่าแล้ว คร่ำครวญ
ลอยกระทง ปีนี้พี่เฝ้า รอนาง
ลำแม่กลองอ้างว้าง พี่เศร้า
จันทร์ลอยเด่นลับเมฆ เฉกเช่น พี่นา
ฟ้าไม่เป็นใจแล้ว พี่รู้ น้องไกล
เจ็ดเสมียน วันนี้ เงียบสงบ
ตัวพี่ได้พานพบ ใคร่รู้
เงาธรรมร่มกาสาว์ สุขอิ่ม แท้นา
ทุกข์ไม่กล้ำกลายแล้ว อย่างนี้ นี่เอง...ฯ
(ภาพประกอบ พระแดง เทพหัส ที่บันไดทางขึ้นกุฏิวัดเจ็ดเสมียน)
บทโคลงสี่สุภาพโดย ปาลิดา
