ตำบลเจ็ดเสมียนมีอะไรที่ดี

5015

ตำนาน "หัวไช๊โป๊" ที่ตลาดเจ็ดเสมียนทำเอาไว้อย่างเคร่าๆ

ถ้ามีคนมาถามเราคนเจ็ดเสมียนว่า

"ที่ตำบลเจ็ดเสมียน มีอะไรดี ที่ขึ้นหน้าขึ้นตาและมีชื่อเสียงที่สุด "

ผมคิดว่าทุกคนที่เป็นคนเจ็ดเสมียน หรือคนที่อื่นที่รู้จักตำบลเจ็ดเสมียนเป็นอย่างดี ต้องตอบเป็นเสียงเดียวกันว่า 

"ก็ผลิตภัณฑ์ เกี่ยวกับผักกาด หรือหัวไช้เท้านั่นไงล่ะครับ "

ผมว่าเป็นความจริงนะครับ ตอบแบบนี้ไม่ผิดเลยครับ ใครถามมาแบบนี้ ตอบเขาด้วยความมั่นใจไปเลยครับ

เพราะว่าผลิตภัณฑ์ผักกาดของทุกๆโรงงาน ซึ่งที่ตำบลเจ็ดเสมียนี้มีหลายโรงงานทั้งเก่าสุดๆ (คือโคตรเก่า) และใหม่ๆ ในตำบลเจ็ดเสมียน ล้วนแต่เป็นผลิตภัณฑ์ที่มีคุณภาพระดับสุดยอด เรียกว่า ห้าดาวก็น่าจะได้

ชื่อเสียงขจรขจายไปไกลทั้งในประเทศ และในต่างประเทศหลายประเทศ และประเทศทั้งหลายเหล่านั้นต่างก็ยอมรับในคุณภาพสินค้าของเรา ซึ่งเป็นเรื่องจริงและมีหลักฐานให้เห็นๆกันอยู่

และถ้าถามว่า ต้นกำเนิดของกิจกรรมการผลิตผักกาดชนิดต่างๆของตำบลเจ็ดเสมียน มีมาตั้งแต่ครั้งไหน มีมาได้อย่างไร

อันนี้คำตอบของหลายๆโรงงานที่เคยได้ยินมา ก็จะตอบคล้ายๆกันว่า ในครั้งแรกๆนั้นก็จะลองทำเป็นกิจการในครอบครัวเล็กๆน้อยๆก่อน ต่อมาปรับปรุงรสชาติจนได้ที่และทดลองออกขาย จนขายดี จึงได้ขยายกิจการเรื่อยๆมาจนปัจจุบัน คำตอบก็มักจะเป็นอย่างนี้

แต่ทุกๆโรงงานนั้นมีรายละเอียดต่างๆที่ไม่เหมือนกัน จะแตกต่างกันออกไป มากบ้าง น้อยบ้าง แล้วแต่ประสบการณ์ที่ผ่านมาของแต่ละโรงงาน

ครั้งหนึ่งนานมาแล้ว ผมเคยคุยกับคุณน้าตังกวย เจ้าของกิจการผักกาดหวานแม่ตังกวย คุณน้าตังกวยแกเล่าเรื่องต่างๆในการต่อสู้ชีวิตของแก กับการผลิตผักกาดในครั้งแรกๆ และการดูแลครอบครัวของแกอย่างโชกโชน

  20090811 1028975298

คุณน้อย อยู่เอี่ยม ผู้ก่อตั้ง โรงงานผลิตผักกาดหวาน "ตราชฎา" ปัจจุบันนี้เสียชีวิตไปแล้ว

เรื่องเกี่ยวกับผักกาดเค็มของผมนั้น ผมจำได้ว่าตั้งแต่ผมยังเด็กๆ เรียนอยู่ชั้นประถมที่โรงเรียนวัดเจ็ดเสมียน ผมรู้จักกับการทำผักกาดหัวไช๊โป๊ ของคุณน้าน้อย อยู่เอี่ยม เป็นครั้งแรก

ซึ่งในตอนที่โรงเรียนปิดเทอมใหญ่ ผมเคยรับจ้างคุณน้าน้อย อยู่เอี่ยม (ที่เป็นผู้ก่อตั้ง ผักกาดหวานตราชฏา ในปัจจุบันนี้) มาเก็บผักกาดที่เขาตากเอาไว้ ที่ริมทางรถไฟหน้าโรงเรียน วัดเจ็ดเสมียน เก็บเอาใส่บุ้งกี๋แล้วนำไปใส่ใน "เตี๋ยม "

(เป็นลักษณะไม้ใผ่สานแผ่นใหญ่ๆ แล้วเอามาล้อมเป็นวงกลม เอาเชือกรัดไว้รอบๆ เพื่อไม่ให้หลุดออก จากกัน)

 20090811 1016185358

สถานที่ตากผักกาดเค็มของน้าน้อย อยู่เอี่ยม อยู่ริมทางรถไฟหน้าโรงเรียนวัดเจ็ดเสมียน ในภาพจะเห็น "เตี๋ยม" และคนคอยย่ำหัวผักกาด

จะมีคนคอยเหยียบย่ำผักกาดที่แผนกขนนำมาใส่เอาไว้ คนเอามาใส่ก็เทใส่ไปในเตี๋ยมเรื่อยๆ  คนย่ำก็ย่ำไปเรื่อยๆพร้อมกับสาดเกลือลงไปด้วยจนผักกาดเต็มเตี๋ยม ย่ำกันจนแน่น ทิ้งไว้กลางคืนเพี่อให้น้ำผักกาดระบายใหลออกมา พอรุ่งเช้าก็ขนออกไปตากอีก ทำเช่นนี้เรื่อยไปหลายวัน ผมจำไม่ได้แล้วว่ากี่วันจึงได้ที่

 20090811 1358247194 

การทำงานไม่ว่างานอะไร ที่ไหน ก็ต้องมีเถ้าแก่มาคอยยืนคุม อย่างคุณน้าน้อยเป็นต้น

ตอนนั้นผมได้ค่าจ้างวันละ ๕ บาท เป็นความกรุณาของน้าน้อย อยู่เอี่ยม ที่ให้ค่าจ้างผมมากขนาดนั้น เพราะว่าแกรักผมเหมือนลูกหลานนั่นเอง ผมทำครบ ๔ วันแล้ว ได้เงิน ๒๐ บาท ผมก็เอาไปซื้อไม้ตีแบ๊ด มาตีกับเพื่อนๆที่หลังสถานีรถไฟ นั่นเป็นเหตุการณ์ที่ผมจำได้ซึ่งเป็นเรื่องเกี่ยวกับการได้เห็นการทำผักกาดเป็นครั้งแรกของผมที่เจ็ดเสมียนครับ

 20090811 1054335317

คุณนิตยา อยู่เอี่ยม (ยืนกลาง) บุตรสาวคนโตของคุณน้าน้อย ปัจจุบันเป็นผู้บริหารกิจการ ผักกาดหวานตราชฏา 

ต่อมาในภายหลัง โรงงานทำผักกาดที่ตำบลเจ็ดเสมียนจะเกิดขึ้นอีกกี่โรงงาน ผมก็ไม่ทราบแล้ว เพราะว่าผมได้จากเจ็ดเสมียนไปตั้งแต่ เรียนจบชั้น ป. ๔ 

จนมาในปัจจุบันนี้ มีโรงงานทำผักกาดออกมาขายหลายรส หลายแบบ แต่ละโรงงานมีคุณภาพดีๆกันทั้งนั้นแหละครับ.

 

11704 

นายแก้ว ๒๗ มีนาคม ๒๕๖๑ 

 

 

 

 

 

บทความล่าสุด

จำนวนผู้เยี่ยมชม

วันนี้26
เมื่อวานนี้370
สัปดาห์นี้1146
เดือนนี้3760
ทั้งหมด1395524

ผู้เยี่ยมชมในขณะนี้

1
Online