เจ็ดเสมียนไม่สิ้นทราย
ตลาดเจ็ดเสมียนเมื่อ ๕๐ ปีที่ผ่านมา ห้องแถวห้องแรกด้านซ้ายมือนั้นคือ บ้านกำนันโกวิท วงศ์ยะรา ก่อนที่ท่านจะย้ายไปอยู่ตลาดนอก.
สวัสดีครับท่านสมาชิก ท่านผู้เข้ามาอ่านเป็นประจำ และท่านผู้ที่บังเอิญผ่านเข้ามา เป็นเวลานานแล้วครับ ที่ไม่มีข่าวจากผู้จัดทำเลย ที่เป็นดังนี้เพราะเหตุว่า เวบเจ็ดเสมียนของเรามีการปรับปรุง เปลี่ยนแปลงอีกครั้งหนึ่ง จึงได้ทิ้งช่วงไปนานไม่ค่อยมีอะไรเคลื่อนไหวเลยการปรับปรุงนั้นใช้เวลามากค่อยๆทำไปและสิ่งที่ทำคือ ได้ตัด เวบบอร์ด ออกไปเสียและได้จัดหมวดหมู่กันใหม่ ก็คล้ายๆกับแบบเก่านั่นแหละครับ เพียงแต่ว่าเรื่องต่างๆที่ลงไปนั้นเดิมทีจะมีโชว์ภาพ หรือโชว์ตัวอย่างประมาณ ๑๐ เรื่องในหน้าแรกเท่านั้น
ที่ปรับปรุงกันใหม่นี้ ในทุกๆหมวดก็จะมีเรื่องโชว์ในหมวดนั้นๆประมาณ ๑๐ เรื่องเช่นกัน ขอให้ท่านลองเปิดดูแล้วก็จะเข้าใจได้เอง
โดยปรกติเวบนี้เมื่อเปิดขึ้นมาก็จะเป็นหน้าแรก ที่พวกเราเคยเปิดขึ้นมาเป็นประจำ ในอันใหม่นี้ในหน้าแรกจะเป็นเรื่องต่างๆ ไม่ได้จำกัดว่าจะเป็นเรื่องสั้น เรื่องยาว บทความ บทกลอน
หรือจะเป็นข่าวประชาสัมพันธ์ ข้อความในอีเมล์ที่ผู้อ่านส่งมาที่พิจารณาแล้ว หรือภาพต่างๆ ในตอนลงครั้งแรกก็จะมาปรากฏในหน้าแรกทั้งนั้น เรื่องเหล่านี้ก็จะค่อยๆเลื่อนลงไปเรื่อยๆ เมื่อมีเรื่องใหม่เข้ามา
ถ้าท่านจะอ่านอีกก็เข้าไปเปิดอ่านในหมวดหมู่ของมันได้ บอกคร่าวๆอย่างนี้ท่านก็อาจจะยังไม่เข้าใจ ลองเปิดดูเถิคครับแล้วก็จะเข้าใจไปเอง
เมื่อเวบบอร์ดไม่มีแล้ว เรื่องต่างๆที่เคยลงในเวบบอร์ด ก็จะทะยอยย้ายมาลงในหน้าแรกนี้ เพราะว่าถ้าลบทิ้งไปเฉยๆ ก็จะเสียดายบทความที่ท่านผู้อ่านเขียนมาให้ลงเผยแพร่เหล่านั้น เป็นอันมาก
ท่านผู้อ่านจะเขียนเรื่อง หรือบทกลอน ข่าวต่างๆ พร้อมทั้งภาพด้วย ก็ยังพิจารณาลงให้เหมือนเดิมนะครับ โดยส่งมาให้ผู้จัดทำทางอีเมล์ This email address is being protected from spambots. You need JavaScript enabled to view it.
ดังนั้นอันแรกนี้ขอประเดิมย้ายกลอน ที่เคยลงในเวบบอร์ดมานานแล้ว ที่เขียนโดยนายแก้ว มาลงสักกลอนหนึ่งนะครับ เมื่ออยู่ที่เวบบอร์ดมีท่านผู้อ่านเข้าไปอ่านแล้ว ๗๙๖ ครั้ง ลองอ่านดูครับ
ฝั่งตรงข้ามตลาดเจ็ดเจ็ดเสมียน สมัยเมื่อยังมีหาดทรายให้เด็กๆตลาดเจ็ดเสมียนมาเดินเล่นในตอนเย็น (ภาพจากคุณอาภรณ์ ลักษิตานนท์)
ที่หาดทรายในยามเย็น ผู้ใหญ่และเด็กตลาดเจ็ดเสมียน ต่างก็ชอบไปเล่นที่หาดทรายตรงกันข้ามกับตลาดเจ็ดเสมียน ถ้าท่านสนใจอยากทราบว่ามีใครบ้าง ก็ดูรายชื่อได้ที่ภาพ แต่อาจจะไม่ทั่วถึงนะ (ภาพจากคุณ กนก คุ้มประวัติ)
สาววัยรุ่นตลาดเจ็ดเสมียน ยืนอยู่บนแพท่าน้ำตลาด มองเห็นหาดทรายฝั่งตรงข้ามขาวสอาดตาน่าไปเดินเล่น (ภาพจากคุณปราณี สุวรรณมัจฉา)
ตราบใดที่เจ็ดเหมียนไม่สิ้นทราย (มีคนดูก่อนหน้านี้ ๗๙๖ ครั้ง)
ที่ดินแดนแห่งนี้มีตลาด
เป็นขนาดไม่ใหญ่หลายคนสน
ติดลำน้ำแม่กลองไหลเอื่อยวน
ทุกๆคนมีสุขทุกข์ไม่มี
ในอดีตที่นี่ฝั่งตรงข้าม
มีหาดทรายสวยงามน่าเดินเล่น
เด็กเจ็ดเหมียนหลายคนในยามเย็น
ข้ามกันไปเดินเล่นบนหาดทราย
ถิ่นเธออยู่ถึงบ้านพงสวาย
ยังมาได้เดินเล่นอยู่กับฉัน
เป็นอย่างนี้ตอนเย็นแทบทุกวัน
เธอและฉันชื่นนักรักกันจริง
สัญญากันเอาไว้จะเป็นคู่
แนบใจอยู่ที่นี่ไม่ไปไหน
ตราบใดที่เจ็ดเหมียนยังมีทราย
รักของเราอยู่ได้อย่างยืนยง
คำสัญญาของเราที่เข้าหู
เราได้รู้สองคนบนหาดฝัน
ตราบใดที่เมล็ดทรายไม่มีวัน
บนหาดทรายนี้นั้นจะหายไป
อันสายน้ำสายลมและสองเรา
เคยเดินเคล้าคลอเคลียย้ำบอกให้
ตราบใดที่เจ็ดเหมียนไม่สิ้นทราย
จะรักกันไม่หน่ายทุกเวลา
ไม่นานนักอยู่มาหาดทรายหาย
เป็นไปได้อย่างไรกันเล่าหนอ
หาดทรายที่เดินเล่นเพลินพะนอ
เด็กเจ็ดเหมียนนั้นหนอเศร้าในใจ
ใครกันหนอเอาหาดของเราไป
หมดสิ้นทรายเอาไปไม่เหลือหรอ
สาวคนรักจากไปไม่รีรอ
ตามงอนง้ออย่างไรไม่คืนมา..
นายแก้ว ผู้เขียน