จดหมายเปิดผนึก
ป้ายและสถานีรถไฟเจ็ดเสมียน เป็นเหมือนสัญลักษณ์ของตำบลเจ็ดเสมียนมาช้านานแล้ว
สวัสดีครับท่านผู้ที่เข้ามาเยี่ยมชมเวบ ”เจ็ดเสมียน” ทั้งที่เป็นสมาชิกและไม่ได้เป็นสมาชิกทั้งที่เข้ามาเป็นประจำและทั้งที่เป็นขาจร
ผู้จัดทำและเพื่อนๆเมื่อครั้งที่เคยเป็นเด็กๆอยู่ที่ตลาดเจ็ดเสมียนด้วยกัน เมื่อกว่า ๖๐ ปีมาแล้ว ได้มาพบกันอีกครั้งหนึ่งที่ตลาดเจ็ดเสมียน เมื่อไม่นานมานี้ (ปฏิพัทธ์ ถ่ายภาพ )
ก่อนอื่นผมในฐานะผู้จัดทำต้องขอขอบคุณทุกท่าน ที่เข้ามาให้กำลังใจผมเสมอมา ขอย้อนไปเมื่อ ๓ ปีที่ผ่านมา ในขณะที่พวกเราเพิ่งเริ่มต้นทำเวบนี้กันขึ้นมาใหม่ๆ พวกเราต้องการข้อมูลต่างๆที่จะเอามาเขียนเรื่องเก่าๆเหล่านี้ซึ่งหาได้ยากมาก ตลอดจนรูปถ่ายเก่าๆที่ย้อนไปถึง ๕๐ – ๖๐ ปี (เพื่อเอามาประกอบเรื่องเหล่านี้) ซึ่งเป็นสิ่งที่หายากจริงๆ
รูปนี้คนในตลาดเจ็ดเสมียนได้ส่งรูปเก่าๆมาให้เป็นรูปหนึ่งในหลายๆรูป (แม่ตังกวย ส่งมา)
สมุดบันทึกเก่าๆที่เป็นเรื่องที่เกิดขึ้นจริงๆในสมัยตั้งแต่ พ.ศ.๒๔๗๘ (บันทึกนี้มีอยู่แล้วเป็นของนายหิรัญ สุวรรณมัจฉา อดีตครูใหญ่โรงเรียนวัดเจ็ดเสมียน ) และบางครั้งผมและทีมงานต้องลงทุน ไปในพื้นที่ในตำบลเจ็ดเสมียน เพื่อถ่ายรูปสถานที่ต่างๆในปัจจุบัน เพื่อมาประกอบเปรียบเทียบเรื่องเก่าๆที่ได้เขียนกันขึ้นมา
ในเรื่องราวเก่าๆของชาวเจ็ดเสมียนในตอนแรกๆนั้น จึงเป็นเหมือนเรื่องเล่าที่เล่ากันมาลอยๆ อย่างที่บอกมาแล้วเพราะว่าไม่มีภาพประกอบ ที่จะยืนยันว่าเป็นเรื่องจริง ถึงกระนั้นพวกเราก็พยายามทำกันมาเรื่อยๆ โดยเสนอการเล่าเรื่องเก่าๆของตลาดและตำบลเจ็ดเสมียนเป็นหลัก
ต่อมาเมื่อเวบ “เจ็ดเสมียน” มีผู้ชมมากขึ้นจึงได้รับความเอื้อเฟื้อ จากพี่ๆเพื่อนๆคนตลาดเจ็ดเสมียนและบรรดาน้องๆ ส่งรูปมาให้เท่าที่มีอยู่ โดยมีผมและเพื่อนๆเป็นผู้เล่าเรื่องราวเก่าๆ ของชุมชนคนเจ็ดเสมียนโดยมีผู้สนใจเข้ามาเยี่ยมชมมากขึ้นทุกๆวัน รูปหนึ่งในหลายๆรูปที่คุณพี่กัญญา ลักษิตานนท์ ส่งมาให้ ที่สำคัญที่สุดก็คือ ต่อมามีผู้ชมบางท่านเห็นด้วยกับผมที่ได้เสนอ เรื่องเก่าๆในอดีตของตำบลเจ็ดเสมียนของเรา ให้ผู้คนรุ่นหลังๆได้รู้โดยไม่ได้หวังสิ่งตอบแทน ท่านจึงได้ส่งรูปเก่าๆเป็นรูปสถานที่เก่าๆในตำบลเจ็ดเสมียน รูปของคนเก่าๆและรูปของบางส่วนในตลาดเจ็ดเสมียนเข้ามาร่วมด้วย ตรงนี้เองที่เป็นสิ่งที่กระตุ้นให้ผมมีกำลังใจทำเวบเกี่ยวกับเรื่องราวของเจ็ดเสมียนกันต่อไป รูปนี้ถ่ายที่หน้าบ้านกำนันโกวิท วงศ์ยะรา กำนันตำบลเจ็ดเสมียน เมื่อกว่า ๓๐ ปีมาแล้ว (คุณเกษมศรี ไทยแช่ม ส่งมา) สำหรับรูปที่ได้รับการเอื้อเฟื้อมากที่สุดก็คือรูปจาก คุณกนก คุ้มประวัติ ซึ่งเป็นทายาทของร้านถ่ายรูปจำเนียรศิลป์ตลาดเจ็ดเสมียน ซึ่งนายจำเนียรมีอาชีพเป็นช่างถ่ายรูปประจำตำบล เปิดร้านถ่ายรูปขึ้นในตลาด ดังนั้นในร้านของนายจำเนียรจึงมีรูปเกี่ยวกับเจ็ดเสมียนอยู่มากมาย คุณกนก คุ้มประวัติ ขณะที่อยู่ที่ประเทศอิตาลี สนับสนุนเต็มที่ ได้ส่งรูปเก่าๆมาให้มากมาย และมีเวลาว่างก็เขียนเรื่องให้ด้วย
ตลอดระยะเวลาที่ผ่านมาจนถึงเวลานี้เกือบ ๓ ปีเต็มแล้วที่ได้ทำกันมา มีผู้ที่สนใจเข้ามาเยี่ยมชมเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ บางครั้งเวบ ”เจ็ดเสมียน” ของเราได้เปิดรับเรื่องสั้นจากนักเขียนสมัครเล่น ก็มีนักเขียนสมัครเล่นเขียนเรื่องราวต่างๆเข้ามาเรื่อยๆ คิดว่าบางท่านคงได้ติดตามอ่านมาบ้างแล้ว จวบจนปัจจุบันนี้และถึงวันนี้มีผู้เข้าชมได้ ๑๐๔,๗๒๔ ครั้งแล้ว ซึ่งในแต่ละวันจะมีผู้ชมมากบ้างน้อยบ้างไม่เท่ากัน โดยแต่ละวันจะมีผู้เข้าชม ๒๐๐ ครั้งขึ้นไป จนถึงวันละกว่า ๓๕๐ ครั้ง ทำให้ผมและทีมงานมีความภูมิใจเป็นอันมาก และคิดไม่ถึงว่าเวบของเรามีคนสนใจกันมากขนาดนี้ เท่านี้พวกผมก็พอใจแล้วครับ ๓ ปีที่ได้พยายามทำกันมาเป็นความภูมิใจกันอย่างมาก ถ้าถามว่าเวบ “เจ็ดเสมียน” เป็นเวบใหญ่หรือไม่ ผมจะบอกว่า ไม่ใช่เวบใหญ่โตอะไรเป็นเพียงเวบส่วนตัวเล็กๆ เวบหนึ่ง ที่ทำโดยมีจุดประสงค์เพื่อคนเจ็ดเสมียนโดยแท้จริงไม่ได้หวังผลประโยชน์อื่นใด นี่เป็นเรื่องราวที่ผ่านมาของ เวบ “เจ็ดเสมียน” อย่างคร่าวๆ มาถึงในตอนนี้อยากจะขอบอกกล่าวว่า เวบ “เจ็ดเสมียน” ของเราได้เปิดใช้ เฟสบุ๊ค (facebook) แล้ว เป็นการเชื่อมโยงจากเวบ “เจ็ดเสมียน” ได้โดยตรง อันนี้เป็นประโยชน์อย่างมากมายสำหรับผู้ที่เข้ามาเยี่ยมชม ที่ผมเข้ามาทักทายพูดคุยกับท่านผู้อ่านในวันนี้นั้น ก็เพื่อจะบอกถึงความภูมิใจของพวกเราว่า ในวันนี้มีผู้เข้าชมเวบของเราผ่านหลัก ๑ แสนครั้งแล้วครับ นายแก้วและทีมงานผู้จัดทำ
จากจำนวนผู้ที่เข้ามาชมในตอนที่เพิ่งเริ่มในตอนแรกๆนั้น มีเพียงวันละเล็กน้อยคือวันละไม่ถึง ๑๐ คน แต่ผมและทีมงานก็พยายามทำต่อมาอีกเป็นเวลานาน ก็ยังมีคนเข้าชมยังไม่มากนักเท่าที่คิดไว้ จนหมดกำลังใจเกือบจะล้มเลิกการทำเวบนี้ก็หลายหน
ในขณะเดียวกันก็ยังมีผู้เข้าชมบางส่วน ส่งอีเมล์มาให้กำลังใจ เมื่อทีมงานได้รับกำลังใจมาบ้างจึงได้พยายามทำกันต่อไปอีก พยายามหาเรื่องเก่าๆที่เกี่ยวกับตลาดเจ็ดเสมียนและคนเจ็ดเสมียน มาเขียนลงเรื่อยๆ
เมื่อกาลเวลาผ่านไปร้านถ่ายรูปจำเนียรศิลป์ของนายจำเนียร ได้เลิกกิจการไปจากตลาดเจ็ดเสมียน เพราะว่าไม่มีทายาทคนไหนรับสานต่อแล้ว คุณกนก คุ้มประวัติซึ่งเป็นทายาทคนหนึ่ง จึงได้เก็บเอารูปเหล่านี้รักษาไว้ โดยยังไม่มีใครได้ดูเป็นเวลานานหลายสิบปี
เมื่อผมได้ทำเวบนี้ขึ้นมา คุณกนกรู้ข่าวและได้รู้จึงจุดประสงค์ของเวบนี้เข้า ก็ได้ให้ความร่วมมือเป็นอย่างดี โดยมอบรูปเหล่านี้เป็นบางส่วน (ยังไม่หมดเสียทีเดียว) ให้เวบของเรานำรูปเหล่านั้นออกเผยแพร่ ทำให้ผู้ที่เข้ามาเยี่ยมชมส่งข่าวมาชมเชยเป็นอันมาก ผมจึงขอขอบคุณ คุณกนก คุ้มประวัติ ไว้ ณ ที่นี้อีกครั้งหนึ่ง
ค่าใช้จ่ายที่ทำนี้ก็เป็นเงินส่วนตัวไม่ได้มาจากผู้สนับสนุนที่ไหน และโดยเฉพาะที่สำคัญก็คือ เรื่องต่างๆที่เสนอมานี้ เขียนขึ้นเองทั้งนั้นไม่ได้ไปลอกของใครเขามา รูปต่างๆก็มีผู้เมตตาให้มาทั้งนั้น ไม่ได้ขโมยรูปของใครมา (มีบางรูปที่เอามาประกอบเรื่อง จากเวบอื่นๆโดยบอกขออนุญาตเขาแล้ว แต่ก็มีน้อยมาก )
เวบของเรามีหลายหน้าแบ่งกันเป็นสัดส่วน (ไม่เหมือนบาง เวบ ซึ่งส่วนใหญ่จะมีหน้าเดียวเท่านั้น และมีโฆษณาเต็มพืดไปหมด) จะอ่านเรื่อง หรือดูรูปเก่าๆและดูรูปใหม่ๆก็ทำได้ง่าย โดยคลิ๊กตามที่หน้าเวบบอกไว้ เท่านี้ก็จะได้รับความเพลิดเพลินในการ ดูเวบ “เจ็ดเสมียน” แล้ว
เมื่อตอนก่อนๆนั้นผู้ที่อยากจะคุย จะติ จะชมเวบ “เจ็ดเสมียน” นั้น จะต้องสมัครเข้าเป็นสมาชิกเสียก่อน จึงจะมีสิทธิทำอย่างนั้นได้ (เหตุผลที่ทำอย่างนั้นเพื่อปิดกั้นพวกที่เข้ามาโฆษณา และพูดจาไม่สุภาพ โดยไม่รู้ว่าเป็นใคร)
ในเวลานี้ถ้าท่านใดเปิด เฟสบุ๊ค ใช้แล้ว ก็สามารถเข้ามาคุยกับเราได้เลยโดยไม่ต้องสมัครเป็นสมาชิกกับเวบ "เจ็ดเสมียน" แล้ว โดยเปิดเวบ “เจ็ดเสมียน” เสียก่อนจะเห็นกรอบของเฟสบุ๊ค อยู่ทางด้านขวามือ ท่านก็คลิ๊กที่ “ถูกใจ” เท่านั้นท่านก็เข้ามาคุยกับเราได้แล้ว ขอย้ำต้องเป็นผู้ที่เล่นเฟสบุ๊คอยู่แล้วเท่านั้น แต่ถ้ายังไม่ได้เปิดใช้ เฟสบุ๊ค ก็ขอเปิดเสียไม่ได้ยากเย็นและไม่เสียค่าใช้จ่ายอะไร
ขอขอบคุณท่านที่ได้ช่วยส่งรูปและเขียนเรื่องมาให้ ที่มิได้เอ่ยชื่อท่านในที่นี้ผมต้องขออภัยด้วย ติดตามเวบของเราไปเรื่อยๆนะครับ วันนี้ขอสวัสดีเท่านี้ก่อน สวัสดีครับ..