“นี่คุณ! ชั้นถือนะที่มายืนฉี่หน้าบ้านแบบนี้ ทำไมคุณไม่ไปฉี่หน้าบ้านคนที่คุณมาหาล่ะ” ป้าเล็กไม่ยอมเลิกราง่ายๆ  “ผมไม่ไหวแล้วจริงๆ เดี๋ยวฝนตกมันก็ล้างไปเองแหละ คุณป้า”

   แล้วชายคนนั้นก็เดินเข้ากลุ่มไปสังสรรค์ต่อไป ปล่อยให้ป้าเล็กบ่นด่าตามหลังด้วยความโกรธแค้นเป็นกำลัง

   ป้าเล็กแกเลี้ยงหมาไว้หลายตัว ปกติแกจะปล่อยหมาของแกให้ออกไปทำธุระส่วนตัวก็ต่อเมื่อมืดค่ำแล้วเพื่อตัดปัญหาการกระทบกระทั่งกับหมาข้างบ้าน

   แต่มีบางครั้งที่หมาบางตัวของแกสามารถเล็ดลอดออกไปนอกบ้านในตอนกลางวันได้ โดยเฉพาะเจ้าเบนหมาลูกครึ่งที่คอยจ้องจะออกนอกบ้านอยู่ร่ำไป เจ้าเบนเป็นหมาหนุ่มใจร้อนที่มักจะตั้งตัวเป็นใหญ่ในบ้านและนอกบ้านอยู่เสมอ

   “ป้าเล็ก ป้าเล็ก” เสียงเด็กข้างบ้านร้องเรียก “เจ้าเบนมันไปกัดหมาบ้านโน้นเลือดอาบเลย ป้าเล็กไปดูหน่อยสิ”
    ป้าเล็กรีบออกไปดูที่บ้านที่เกิดเหตุซึ่งอยู่ห่างจากบ้านป้าเล็กไปหลายหลัง พบว่าหมาที่ถูกกัดเป็นหมาเล็กพันธุ์ชิตสุชื่อ ข้าวตัง  เจ้าข้าวตังอยู่ในอาการหวาดกลัวอย่างเห็นได้ชัด ขนตรงคอของมันมีเลือดเต็ม มันซุกอยู่ใต้ม้านั่งไม่ยอมออกมา

    ป้าเล็กให้สงสารมันยิ่งนักและถือว่าในฐานะเจ้าของหมาที่ไปกัดหมาของคนอื่น ป้าเล็กต้องรับผิดชอบ แกจึงโทรศัพท์เรียกสัตว์แพทย์ที่รักษาหมาของแกเป็นประจำให้ช่วยรีบมาดูให้หน่อย ส่วนเจ้าของเจ้าข้าวตังซึ่งเป็นหญิงสาวหน้าตาสะสวยดูค่อนข้างจะเกรงใจป้าเล็ก ได้แต่บอกว่า “ไม่เป็นไรหรอกป้า เดี๋ยวหนูพาไปหาหมอที่คลีนิคเอง”

   สักพักหมอก็มาถึง หลังจากทำแผลและฉีดยาให้ข้าวตังแล้ว หมอก็กลับไป ป้าเล็กค่อยโล่งใจที่ข้าวตังไม่เป็นอะไรมาก ก่อนกลับป้าเล็กบอกเจ้าของหมาว่า แล้วป้าจะมาดูมันอีกนะ มันน่าสงสารมาก

   อีกสองวันต่อมาป้าเล็กได้ไปเยี่ยมข้าวตังที่บ้านของมันอีก หญิงสาวเจ้าของบ้านพาป้าเล็กไปห้องที่อยู่ข้างตัวบ้านซึ่งมีกรงของข้าวตังตั้งอยู่และข้าวตังกำลังหลับอยู่ในกรงนั้น ป้าเล็กบอกหญิงสาวว่าป้าสบายใจแล้วที่ข้าวตังสบายดี ขณะที่กำลังคุยกันอยู่ก็มีเสียงรถเข้ามาจอดในบ้าน

   หญิงสาวบอกป้าเล็กว่า “ป้า แฟนหนูกลับมาพอดี เดี๋ยวหนูจะเรียกให้มาขอบคุณป้าที่ช่วยเหลือข้าวตังเป็นอย่างดี”
แล้วเธอก็ตะโกนเรียกไปทางอีกด้านหนึ่งของตัวบ้าน “คุณ คุณ ออกมานี่หน่อย มารู้จักป้าเล็กหน่อย ป้าเขามาเยี่ยมข้าวตัง” แล้วก็มีเสียงตอบมาจากในบ้านว่า “ เดี๋ยวก่อน ไม่ไหวแล้วๆ ขอเข้าห้องน้ำก่อน”

   ทันใดนั้นป้าเล็กรีบผลุดลุกขึ้นยืนและบอกลาหญิงสาว “อ้าว! ป้าเล็ก อยู่รู้จักกับแฟนหนูหน่อยสิ เขาอยากจะขอบคุณป้าอยู่เหมือนกัน”
“ป้าลืมไปว่ามีธุระ ป้าไปก่อนนะ”

   แล้วป้าเล็กก็เดินตัวปลิวจากบ้านนั้นมา ใจป้าเล็กได้แต่คิดว่า เกือบแล้วเชียว ทำไมจะไม่เกือบแล้วเชียว ล่ะ! ก็ป้าจำได้นี่นาว่าเสียงเจ้าของบ้านชายคนนั้น วิธีการพูดแบบนั้น

   เขาคือคนที่ปัสสาวะรดต้นไม้ป้าเมื่อวันก่อนและป้าได้ด่าไปพอแรงนั่นเอง จะไม่ให้ป้ารีบกลับอย่างไรได้  จริงไหมคุณ...