บทกวีจากใจ ของชายหาปลา

alt

 ชายหาปลา ภาพโดย patipat  บทกลอนโดย palida

 ฝนปีนี้  หนักหนา  ฟ้าชื่นฉ่ำ
ดังลำนำ  ธรรมชาติ  วาดเส้นสี
สายน้ำบ่า  หามีสิ่ง  ต้านนที
ชีวิตพี่  มิมีน้อง  หมองหม่นใจ

 ล่องนาวา ฝ่าฝน  บนลำน้ำ
คิดถึงยาม  เคียงคู่  ดูน้ำไหล
มัจฉาว่าย  เเหวกชวา  เห็นไวๆ
พี่เก็บได้  ดอกสีม่วง  ทัดทรวงใน

ชวนชี้ชม  ดมดอก ดารดาษ
พฤกษาชาติ  ริมเเม่กลอง  น้องมองเห็น

สายลมพลิ้ว  ปลิวละออง  ต้องเนื้อเย็น
ดังจะเป็น  พยานรัก  ของสองเรา

หลายปีนี้  พี่ดายเดียว เปล่าเปลี่ยวจิต
น้องจะคิด  ไหมหนา  ว่าพี่เหงา
เจ็ดเสมียน  เเม่กลอง ของสองเรา
เฝ้ารอเจ้า  คืนถิ่นฐาน กลับบ้านเดิม

ลำนาวา ลอยล่อง  ท่องไปเรื่อย
สายน้ำเอื่อย ไร้เงาปลา มัจฉาหาย
น้ำสีหม่น  ปนเศร้า ไร้เงาใจ
พี่จะอยู่  อย่างไร  ไม่มีนวล

ฝนปีนี้ หนักหนา กว่าปีก่อน
พี่ขอวอน พระพาย ได้พัดหวล
นำน้องกลับ  เคียงคู่ อยู่กับนวล
ความรักอวล  เจ็ดเสมียน  บ้านของเรา...

alt

 

ภาพโดย patipat  บทกลอนโดย palida ๑๗ สิงหาคม ๒๕๕๔

 alt

สงวนลิขสิทธิ์ ตามกฏหมาย.

 

บทความล่าสุด

จำนวนผู้เยี่ยมชม

วันนี้39
เมื่อวานนี้746
สัปดาห์นี้2400
เดือนนี้8658
ทั้งหมด1327992

ผู้เยี่ยมชมในขณะนี้

1
Online