Total number of hits on all images: 1,200,535
คนรถไฟ ภาพที่ ๖๔๒
Image information
ภาพเก่าในอดีตเมื่อปี พ.ศ. ๒๕๑๐ เมื่อครั้งที่นายแก้ว (ซ้ายสุด) ทำงานอยู่ที่การรถไฟ ในปีนั้นกองโรงงานมักกะสันได้นำกฐินไปทอดที่วัดแห่งหนึ่ง ในจังหวัดอยุธยา เสร็จแล้วได้ถือโอกาสเข้าไปเยี่ยมชม พระราชวังบางปะอิน เพื่อนๆส่วนหนึ่งที่ไปด้วยกันได้ถ่ายภาพร่วมกัน จากวันนั้นถึงวันนี้เป็นเวลา สี่สิบปีเต็มๆมาแล้ว
คนที่ยืนอยู่ติดกันกับผมนั้นคือ หม่อมหลวงธิปพงษ์ เกษมสันต์ (พี่ต้อย) ซึ่งเป็นเพื่อนสนิทกันตลอดระยะการทำงานที่การรถไฟคนหนึ่งของผม บ้านของพี่ต้อยนั้นอยู่ที่ซอยเกษมสันต์ ๑ ตรงกันข้ามกับสนามกีฬาแห่งชาติ ปทุมวัน ผมเคยไปกินนอนอยู่บ้านพี่ต้อยหลายครั้ง
พี่ต้อยเป็นคนเข้มแข็งท่านเคยบอกผมหลายครั้ง เมื่อผมมีปัญหาในเรื่องการทำงาน การกระทบกระทั่งกับผู้บังคับบัญชา หรือความเห็นไม่ตรงกันกับเพื่อนร่วมงาน พี่ต้อยรู้เข้าแล้วจะบอกผมว่า "เฮ้ยแก้ว ไม่ต้องคิดมากไม่ต้องกลัวมัน เดี๋ยวพี่จะเคลียร์กับพวกมันเอง ใจเย็นๆ" แล้วพอตกเย็นเลิกงานแล้ว พี่ต้อย พี่ประเสริฐ กลิ่นคล้ายกัน พร้อมด้วยพวกเราหลายคน ออกจากที่ทำงานเดินข้ามถนนหลังสถานีรถไฟมักกะสัน แล้วเข้าซอยจารุรัตน์ ถึงกลางซอยมีเพื่อนที่เดินมาด้วยกันคนหนึ่ง แยกเดินเข้าบ้านไป เขาคือ พี่บุญเลิศ บุญถวิล ในตอนนั้นพี่บุญเลิศ ทำงานในตำแหน่งสูงกว่าพวกเราทุกคน พวกเราเดินทะลุไปถนนเพชรยุรีตัดใหม่ ซึ่งเพิ่งตัดเป็นถนนให้รถวิ่งได้ใหม่ๆ แล้วเลี้ยวขวาไปเดินเล่นกันที่ตลาดประตูน้ำจนเกือบค่ำจึงได้แยกย้ายกันกลับบ้าน
สำหรับพี่ต้อยนั้นเป็นคนเข้มแข็ง แต่จิตใจภายในจริงๆแล้วเป็นคนอ่อนโยน ชอบช่วยเหลือผู้อื่น และชอบฟังเพลงของสุนทราภรณ์เป็นชีวิตจิตใจทีเดียว..
โดยเฉพาะเพลง ขวัญโดม ที่ขึ้นต้นด้วย โอ้ยอดเทพีศรีโดม โสภาหนักหนาน่าโลม ขวัญใจแห่งโดมเด่นฟ้า.... ไม่รู้ว่าพี่ต้อยแกเป็นนักศึกษาของคณะไหนที่ มหาวิทยาลัย ธรรมศาสตร์ หรือว่าแฟนของแกเป็นนักศึกษาอยู่ที่ธรรมศาสตร์ก็ไม่รู้ซี....
นายแก้ว บรรยาย และถ้าคลิ๊กที่ภาพ ๑ ครั้ง ภาพจะขยายดูใด้ชัดเจน
Comments for this image