เจ๊กวย (คนนั่งที่ ๒ จากขวา) กับญาติพี่น้องและเพื่อน เมื่อสมัยยังสาว

 " สมัยนั้นแม่จึงต้องหาเงินเองโดยทำขนมขาย ทำขนมบ้าบิ่น ถ้วยฟู ขนมตะไลสารพัดขนม ตอนนั้นที่บ้านเราเลี้ยงหมูด้วยต้องคอยให้อาหารและให้น้ำหมู ตัวเจ๊เองต้องทำงานหนักมาตั้งแต่เด็กๆ แต่ก็ไม่เคยบ่นเลย เพราะเป็นคนชอบทำงาน "

    เจ๊กวย (คุณพเยาว์) ผู้จัดการใหญ่และเจ้าของ ไช้โป๊วหวาน "แม่ตังกวย" จะต้อนรับลูกค้าด้วยอัธยาศัยไมตรีอันดียิ่งด้วยตัวเอง (ถ้าไม่ได้ไปไหน)

    ในวันหนึ่งเมื่อเดือนสิงหาคม พ.ศ. ๒๕๕๒ นี้เอง   เจ๊กวย   คนที่ผมเคยรู้จักอยู่ที่ตลาดเจ็ดเสมียน ในสมัยเมื่อผมยังเด็กๆ แกมาเยี่ยมมาหาญาติของแก ที่ตลาดสามชุก

   มะยม (ด้านซ้ายของภาพ) กำลังยืนดูปลาที่หลังบ้านในขณะที่ผู้เขียน โปรยอาหารปลาอยู่ทางด้านซ้ายมือถัดไป

     ดังได้กล่าวไว้ตั้งแต่ตอนที่แล้วว่า บ้านของผมนี้ประตูรั้วบ้านติดกับถนนใหญ่ ถนนสายนี้วันๆหนึ่งมีรถวิ่งมากมายพอสมควร รถที่วิ่งกันอยู่ประจำก็มีหลายชนิด ตั้งแต่รถเทรลเล่อร์ ๒๐ ล้อของโรงงานอาหารกระป๋อง บรรทุกตู้คอนเทนเนอร์ใส่สินค้าไปลงเรือที่ท่าเรือไหนสักแห่ง เพื่อส่งสินค้าออกนอก

  ต่าย หมาที่อยู่ที่นี่ก่อนที่เราจะเข้ามาอยู่   วันหนึ่งก็หายไปจากบ้าน

   หมาพันธ์พื้นเมืองพิ้นบ้านนี้ มีจุดดีและก็จุดเสียอยู่ในตัวของมันเอง แทบจะเหมือนกันทุกๆตัวจุดดีของมันคือ มันเป็นหมาพื้นบ้านที่มีความอดทนต่อสภาพความเป็นอยู่ กินง่ายนอนง่าย ไม่ต้องทำมุ้งลวดกันยุงให้นอนเหมือนหมาฝรั่ง

   มาดูที่กันในครั้งแรกก็ได้รับการต้อนรับจาก นายโต กับนังต่ายเป็นอย่างดีทั้งๆที่ยังไม่รู้จักกันเลย 

      บ้านที่ปลูกใหม่นี้อยู่นอกๆที่ชุมชนออกไป  มีลักษณะโดยรอบๆเป็นทุ่งนา ในตัวที่ดินของเรานั้นมีลักษณะเป็นไร่ ซึ่งเจ้าของเดิมเขาปลูกต้นไม้ผลไว้หลายอย่าง เช่นกระท้อน ฝรั่ง มะพร้าวน้ำหอม น้อยหน่า ขนุน และอื่นๆอีกหลายอย่าง (เมื่อเรามาอยู่แล้วจึงได้ซื้อต้นไม้มาอีกหลายอย่างเพิ่มเติม)

คุณอาทร ชื่นณรงค์ คนเจ็ดเสมียนรุ่นใหม่

        เมื่อวันอาทิตย์ที่ผ่านมา ผมไปหาน้องสาวคนหนึ่ง ที่ในตัวจังหวัดราชบุรี แล้วก็ชวนกันไปเยี่ยมญาติคนหนึ่ง ที่เป็นญาติสนิท เป็นญาติแท้ๆ ของผมเลยทีเดียว ญาติคนนี้เป็นน้องชายคนเล็กแท้ๆ ของแม่ผมเอง ที่ยังมีชีวิตอยู่เพียงคนเดียว เป็นเวลานานมาแล้ว ที่ไม่ได้มาพบกับแกเลย

     พอใกล้จะถึงปีใหม่ หลายๆคนก็คิดจะทาสีบ้าน ทาสีประตูรั้ว บ้างก็ตัดแต่งต้นไม้ที่รกให้ดูเรียบร้อยสะอาดตาขึ้น บ้านถัดจากบ้านเราไปอีกสองหลัง เห็นพ่อบ้านเขาลงทุนตัดต้นไม้เอง อาจจะต้องการประหยัดก็ได้ แถมต้นไม้ต้นที่ตัดก็เล็กเสียเมื่อไหร่ มันคือต้นสัตตบรรณที่สูงเลยชายคาบ้าน  แกบอกว่าต้นมันเริ่มใหญ่ รากมันกำลังชอนเข้าไปในกำแพงบ้าน ถ้าเก็บไว้กำแพงบ้านพังแน่ๆ

  หอนาฬิกาหน้าวัดและโรงเรียนที่ เจ็ดเสมียนในปัจจุบัน (อ.ปลาทอง ถ่ายภาพ)

   ในครั้งแรกที่ได้เปิด www.chetsamian.pimnetshop.com นั้น ได้มีบุคคลทั่วไป เขียนเรื่องราวเก่าๆ ของตลาดเจ็ดเสมียน ซึ่งอยู่ในความทรงจำของพวกเขา แต่ต่างยุคต่างสมัยกัน มาลงในเวบนั้น ซึ่งมีผู้ที่สนใจ ที่ติดตามได้อ่านมาแล้ว กว่า ๕๐๐ ครั้ง ในเวลาต่อมาเวบนี้ ได้ปิดลง