ไอ้เหม่ง ๒ ในน้ำมีปลา ในนามีข้าว
น้ำท่วมตลาดเจ็ดเสมียน จนกระทั่งพายเรือกลางตลาดได้ ข้างหลังเป็นร้านค้าหลังสถานีรถไฟ
เมื่อน้ำในแม่น้ำแม่กลอง ขึ้นสูงมากๆ ก็จะท่วมบ้านเรือน และตลาดเจ็ดเสมียน ท่วมนานเป็นเดือนๆ กว่าจะลงและแห้งไปหมด ในระยะตั้งแต่น้ำท่วมใหม่ๆ จนถึงน้ำลงจนแห้งหมดนี้ ผมกับไอ้เหม่ง และเพื่อนๆ ที่เป็นเด็กตลาดเจ็ดเสมียนอีกหลายคนก็ ชอบออกไป ทางทุ่งนอกๆตลาด มีบ่อที่น้ำยังขังอยู่บ้างก็ รวมหัวกัน ลงลุยจับปลากัน
ไอ้เหม่ง ๑ (คนอง คุ้มประวัติ )
เรื่องราวเก่าๆของชาวตลาดเจ็ดเสมียน
ไอ้เหม่ง ๑ คนอง คุ้มประวัติ
อยากรู้เรื่องราวต่างๆของเขาบ้างไหม ?
ถ้าอยากรู้ติดตามผมมาเลยครับ
ไอ้เหม่ง (คนอง คุ้มประวัติ ตัวจริง) กำลังอุ้มน้อง (วรรณโน)
นายไพบูลย์ พงษ์ถิระสุวรรณ 1(เฮียเต้ว)
เรื่องราวเก่าๆของชาวเจ็ดเสมียน
คนเก่งแห่งตลาดเจ็ดเสมียน ๑
ห้องแถวห้องที่สอง ถัดจากห้องของกำนันโกวิทไป เป็นห้องของ ป้าม่วย ซึ่งเป็นพี่สาวของ ป้าฮวยขายหัวไชโป๊ และพี่สาวอี๊น้อย ป้าม่วย คนนี้สามีของแกชื่อว่า นาย ย่งซิน เป็นจีนกวางตุ้ง คนทั่วไปจึงชอบเรียกแกว่า อานึ้งตุ้ง แปะตุ้ง หรือ ตาตุ้ง ไม่ค่อยมีใครได้เรียกชื่อจริงๆของแกหรอก ป้าม่วย และ แปะตุ้ง เป็นคนมีอัธยาศัยดี ดังนั้น ทั้งคู่จึงเป็นผู้ที่มีคนทั้งในและนอกตลาดเจ็ดเสมียน ให้ความเคารพนับถือกันเป็นอย่างมาก
กำนันโกวิท (ตอนสุดท้าย)
มาเข้าเรื่องของกำนันโกวิท เจ้าพ่อแห่งตำบลเจ็ดเสมียน ในอดีตกันอีกครั้ง เดิมทีกำนันโกวิทคนนี้คง จะเป็นคนทางวัดสมถะ หรือไม่ก็ทางตำบลบางโตนด บ้านเดิมของไอ้เหม่งมัน หรืออีกทีหนึ่งก็อาจจะเป็น คนทางวัดสนามชัยก็เป็นได้
น้ำท่วมเจ็ดเสมียน พ.ศ. ๒๔๘๔-๒๔๘๕
เรื่องราวเก่าๆของชาวตลาดเจ็ดเสมียน
น้ำท่วมเจ็ดเสมียน เมื่อปี พ.ศ. ๒๔๘๔ และ ๒๔๘๕
สืบเนื่องมาจากเรื่อง ท่าใหญ่ และเรื่องเกี่ยวกับน้ำหลากที่ไหลมาจากทางเหนือนั้น ผมก็อยากจะเสนอเรื่องราวเกี่ยวกับน้ำท่วมที่ตำบลเจ็ดเสมียนของเรานี้ ให้ท่านผู้ที่ติดตามอ่านเรื่องของผมได้ทราบ แต่เป็นเรื่องของเมื่อสมัย เกือบ 70 ปีก่อน ที่ นายหิรัญ สุวรรณมัจฉา ได้บันทึกเอาไว้ ข้อความในวงเล็บ ผมเขียนเองเพื่อจะอธิบายให้ท่านผู้อ่านเข้าใจ นะครับ