ตามรอยป้าม่อมขายปูน ๔ (เจ๊แป๋ว)
เมื่อพวกเราลอดประตูเหล็กบานเล็กออกมาแล้ว มีหญิงวัยกลางคนๆหนึ่ง ยืนอยู่ที่หน้าประตู ซึ่งก็เป็นภรรยาของนายแดง ชื่อว่า แป๋ว นั่นเอง
“จะกลับกันแล้วหรือ” เจ๊แป๋วเอ่ยปากถามเมื่อพวกผมออกมาจากประตูหมดทุกคนแล้ว
ตามรอยป้าม่อมขายปูน ๓ (นายแดง)
คนในเสื้อคลุมสีดำคือใคร
ผู้เขียน และสาธร ตัวจริง
ผมก้าวตามไอ้ธรไปติดๆ ก้าวตามหลังไอ้ธรขึ้นบันไดไม้ผุๆไปแล้วสองสามขั้น และแล้วสิ่งที่ไม่คาดคิดคาดฝันก็เกิดขึ้น มีสิ่งหนึ่งพรวดขึ้นมาจากหลังแท่นบูชาอย่างรวดเร็วดำทะมึนต่อหน้าต่อตา
สิ่งที่น่าสงสัยที่ท่าใหญ่
สาธร วงษ์วานิช และภรรยามาเยี่ยมนายแก้วถึงที่บ้านเมื่อไม่นานมานี้ (ภาพปัจจุบันนี้)
ท่าใหญ่ในตอนนี้เงียบสงัดลงแล้ว นานๆจะมีเรือโยงฝูงหนึ่ง ผูกพ่วงกันหลายลำผ่านท่าใหญ่ เสียงเครื่องยนต์ ดังกึกก้องไปทั่วท้องน้ำ ท้องฟ้าครึ้มเมฆฝนเมื่อตอนหัวค่ำ มาจากทางเขางูมาตอนนี้เมฆฝนนั้นทำท่าจะไม่ตกเสียแล้ว ธรรมชาติก็เป็นเช่นนี้เอาแน่อะไรไม่ค่อยได้
ตามรอย "ป้าม่อมขายปูน ๒"
เกือบหมดความพยายาม
ผมจอดรถไว้ที่ร่มไม้ข้างๆ โรงสูบน้ำ แล้วลงมาจากรถ มองดูลู่ทางที่จะเข้าไปสอบถามชาวบ้านแถวนั้น มองลงไปในแม่น้ำแม่กลองยามนี้น้ำลงลึกไปมาก ตั้งแต่มีเขื่อนกั้นน้ำที่กาญจนบุรีแล้ว น้ำในลำน้ำแม่กลองที่แต่เดิมมีการขึ้นลงตามฤดูกาล ก็จะมีแค่ระดับเดียวเท่านั้น ไม่มีขึ้นลงตามฤดูกาลอีกแต่อย่างใด