สงกรานต์บ้านเราในอดีต ๗

เวทย์มนต์จากต่างแดน

          “ตำหนักนี้เป็นที่สิงสถิตย์ของท่านเจ้าพ่อ “หมื่นราม” ชื่อเต็มๆของท่านคือ ท่านหมื่นรามราฆพ และลุงนี่แหละเป็นร่างทรงของท่าน เวลาชาวบ้านที่มีเรื่องเดือดร้อนมาหาขอความช่วยเหลือจากเจ้าพ่อหมื่นรามฯ ลุงก็จะเป็นร่างทรงให้ท่านลงมาเข้าร่างของลุง เพื่อบำบัดทุกข์ให้เขาเหล่านั้น ” ลุงสมเอ่ยขึ้นในขณะที่ผม และวาสนากำลังมองสำรวจสิ่งต่างๆ ที่ประดับประดาบนตำหนักนี้ พูดพลางชี้ให้ผมดูภาพภาพหนึ่ง ซึ่งแขวนติดไว้ข้างผนัง หลังที่บูชาต่างๆ  ผมกับวาสนามองตามมือลุงสมไป

สงกรานต์บ้านเราในอดีต  ๖
ลุงสม

         ผมสะดุ้งเฮือกขึ้นมาทันที วาสนาหันมามองผม เหมือนกับจะถามกันว่าจะเอาอย่างไรดี ผมนึกบ้างเหมือนกันในตอนที่มาถึงนี่ใหม่ๆและถามวาสนาอยู่หลายครั้งว่า เจ้าของเขาจะไม่หวงบ้างหรือ วาสนาก็บอกว่า ก็มาเก็บกันบ่อยๆไม่เห็นมีอะไร ถ้าเขาจะไม่ให้เราเข้ามาเก็บผักบุ้ง หรือไม่ให้ผู้หนึ่งผู้ใดเข้ามาหาปลาหรือเข้ามาทำอะไรในนี้แล้วเขาก็น่าจะปักป้ายห้ามไว้บ้าง แต่นี่ไม่เห็นมีอะไรเลย วาสนาทำท่าจะตอบคำถามของชายคนนั้น ผมจึงกระซิบกับวาสนาเบาๆว่า
         “เราจะลองคุยกับเขาดูเอง เธออยู่เฉยๆก่อนนะไม่ต้องพูดอะไรทั้งนั้น”

เรื่องราวเก่าๆของชาวเจ็ดเสมียน

สงกรานต์บ้านเราในอดีต  ๕ (คุณวาสนา)

          ท้องฟ้ามืดครึ้ม ฝนคงจะตกแน่นอนแล้ว เราสองคนถีบจักรยานจากบ้านเจ็ดเสมียนกันมาเรื่อยๆ คุยกันมาตลอดทาง  ผ่านบางหมู่บ้านก็ได้ยินเสียง เฮ เฮ ดังแว่วๆมา ช่วงนี้อยู่ในระหว่างสงกรานต์ วันสงกรานต์เพิ่งจะผ่านมาได้ สองสามวันเท่านั้น เพราะฉะนั้นการเล่นสาดน้ำและการละเล่นต่างๆของชนบทนี้ก็ยังดำเนินกันต่อไปอีก บางที่ๆเราขี่จักรยานผ่านมาก็มีการตั้งวงเล่นการพนันกันไต้ต้นหูกวางใหญ่ริมถนน ได้ยินเสียงหัวเราะกันอย่างดีใจเมื่อแทงถูก

เรื่องราวเก่าๆของชาวเจ็ดเสมียน

เรื่องเก่าของคนเจ็ดเสมียน (พ่อสื่อ ต่อ)

           ๒ ๑๖. ๒. ๘๑ ร. ๒. ๖. ๓ (วันจันทร์ที่ ๑๖ พฤษภาคม ๒๔๘๑) ครูสันไม่ได้มาโรงเรียนมีจดหมายมาว่าถูกขโมยลักเสื้อผ้าไปหมด ไปว่าจ้างเจ๊กตัดไม่ทันเลยไม่มีเครื่องแต่งตัวมาโรงเรียน น่าสงสารแกเหมือนกัน แกท่าจะไม่มีพวกพ้องเลยจึงได้ถูกคนแกล้งจนปานนี้ ยิ่งจนแล้วยิ่งมาเป็นอย่างนี้คิดแล้วมันน่า ฉิวนักทีเดียว